این خداست که در قرآن کریم حضرت رسول را وادار می‌کند به مقاتله با اشخاص مشرک و آنهایی که سرمایه دار بودند و آنهایی که اعوجاج طریقه داشتند.
آیات قتال در قرآن
خوب، آیاتی که در قتال وارد شده در قرآن، در مقاتله و جنگ وارد شده، یکی دوتا نیست. آیاتی که در جنگ وارد شده و دستور به اینکه: بروید جنگ بکنید، بروید قیام بکنید، بروید اینها را سرجای خودشان بنشانید، با همه قتال بکنید، با همه منحرفین قتال بکنید، دستوری است که حالا هم برای ما هست؛ منتها حالا ما اسباب قتال به آن معنا نداریم؛ اما اسباب این معنا که ما ملتها را بیدار بکنیم، ملتها را آشنا بکنیم به وضع اسلام، به وضع مسلمین، به وضع روحانیین، خوب این مطلب را ما می‌توانیم حالا بکنیم؛ یا کم کم هم شده است این معنی.
نمایش بد از اسلام
در هر صورت، اینها می‌خواستند که اسلام را بد نمایش بدهند تا مسلمین را از اسلام، [سرد و] در اسلام سست بکنند؛ و روحانیین را بد جلوه بدهند تا این طبقه را از مردم جدا بکنند.
قرآن و روحانیت، نقاط اتکای مردم
وقتی بنا شد که مردم روحانیت را که او را هدایت می‌کند، کنار بگذارند و قرآن را [که‌] کتاب دینی‌اش است، کنار بگذارند؛ مردم نمی‌توانند دیگر کاری بکنند؛ و مردم وقتی می‌توانند که فعالیتهایی مقابل این قلدرها بکنند که مجتمع با هم باشند که یک نقطه اتکا داشته باشند. هر که علی‌ حده، علی‌ حده نمی‌تواند کار را انجام بدهد، باید نقطه اتکا داشته باشند؛ و در بین مسلمین قرآن نقطه اتکاست که همه با هم مجتمع می‌شوند در آن؛ روحانیت مورد اتکاست که همه با هم مجتمع می‌شوند در آن. الآن که ایران قیام کرده است بحمدالله، الآن هم نقطه اتکا همین روحانیین هستند و همین اسلام است. همه مردم الآن فریاد اسلام می‌زنند، همه مردم فریاد حکومت اسلامی می‌زنند.