می‌خواهد ادامه بدهد، منافع یک ملت بزرگ را همه را از دست می‌دهد و هیچ فکر آتیه این مملکت نیست و فکر حال این مملکت هم نیست. خوب تو چرا این حرف را می‌زنی که می‌دانی؟ جز این است که می‌خواهی اغفال کنی؟ خوب کی را اغفال کنی؟ اهل مملکت خود ما را اغفال کنی؟ خوب مملکت ما می‌دانند که الآن آرامشی در کار نیست؛ می‌دانند که استقلالی ما نداریم.
«اراذل» در منطق کارتر
یک روز می‌گوید که یک آزادی «تندی» به مردم دادند و از این جهت که آزادیِ تند است، مردم به هیاهو درآمدند! من نمی‌دانم این حرفها، آدم چطور جواب این حرفها را بدهد. خوب اگر یک آدم عادی بود، آدم می‌گفت خوب نامربوط گفته ولش کن! اما یک کسی است که می‌خواهد با این حرفها تبلیغ کند، می‌خواهد با این حرفها حکومت شاه را حفظ بکند. بعد دنبالش آن حرفی که هر انسانی را - هر انسانی را ناراحت می‌کند؛ که یک آدم یک سر و دو گوشی که هوشش سر جایش است - باز دیوانه نشده است - می‌گوید که ما نمی‌توانیم ببینیم که «اراذل پست» این سلطنت را ساقط بکنند! (1) سی و پنج میلیون جمعیت مُسْلم که ایستاده‌اند و می‌گویند که ما می‌خواهیم آزاد باشیم، ما می‌خواهیم مستقل باشیم! آزادی و استقلال طلبی، اراذلی و پستی است؟! شما که می‌گویید که آزاد کردند شما را و شما به واسطه آزادی یک همچو حرفی می‌زنید، مردم ایران آزاد هستند؟! مطبوعات ایران الآن آزاد است؟! پس چرا تعطیل است مطبوعات؟ اگر اینها آزادند چرا برای اینکه سانسور نباشد الآن همه مطبوعات ایران تعطیل است؟ مخابرات ایران چرا تعطیل است؟ همه چیز ایران الآن تعطیل است، هر اداره‌ای که بروید تعطیل است، خوب چرا؟ چرا مطبوعات ایران الآن تعطیل است؟ خوب، این را از آقای کارتر بپرسیم که چرا مطبوعات ایران الآن تعطیل است؟ مطبوعات ایران هم به واسطه اینکه یک مردم اراذل پستی هستند تعطیل کردند؟! و چاپخانه‌ها هم هیچ روزنامه‌ای را