[در این دیدار، ابتدا امام خمینی با ابراز نگرانی از ناپدید شدن امام موسی صدر و دعا برای بازگشت ایشان، از زحمات هیأت لبنانی در پیگیری این موضوع تشکر کردند. سپس نماینده گروه اعزامی، آقای سید حسین حسینی به تشریح وضع شیعیان لبنان از سالهای 1860 میلادی به بعد پرداخت و جنایات صهیونیستها را برشمرد و گفت: شیعیان لبنان به شیعیان ایران و جنبش آنها و انقلاب اسلامی به چشم خاص می‌نگرند. خود را از ایران می‌دانند، حرکت ایران حرکت شیعیان لبنان است و هر طور که بتوانند کمک خواهند کرد.]
امام: متشکرم که نظرات صحیح را دادید. ما از اول نظر قاطع درباره صهیونیستها داشته ایم. یکی از دلایل مخالفت ما با شاه همین رابطه با اسرائیل بوده است. همین قضیه موجب حرکت مردم ایران شده است. در اعلامیه‌هایمان به کَرات شاه را مؤاخذه کرده ایم. در همین اعلامیه چند روز قبل که صادر شد در مورد کارکنان نفت، همین مسئله اسرائیل و نفت ایران بیان شده است.
[سید حسین حسینی: هدف واحد ما، هدف اسلامی و شیعی است. فعالیتهای آقای صدر در 1968 به جایی رسید که مجلس اعلای اسلامی شیعه تشکیل شد. حرکة المحرومین و سازمان امَل که جناح سیاسی و نظامی شیعیان است به وجود آمد. این وقتی بود که شیعه متلاشی شده بود. مجدداً آن را جمع و جور کرده و به راه انداختند و یک قدرتی برای آنها ایجاد شد. شیعیان یک سوم لبنان و چهل درصد اراضی را دارند. بزرگترین طایفه لبنان شیعیان هستند. در زمانی که مجلس شیعه و حرکة المحرومین به رهبری امام موسی کار خود را ادامه می‌دهد و در وضعی که به اسلام و تشیع اعتقاد