این خیانت؟ بروید کنار! بگویید که من همچو خیانتی نمی‌کنم می‌روم کنار. احمدشاه در این [مرحله‌] آخری که گذاشتندش کنار، برای اینکه یک قراردادی بود که وقتی که رفت در خارج، در سر میزِ - عرض می‌کنم - مهمانی قرارداد را دادند دستش که امضا کند، امضا نکرد. (1) از همانجا اساس بیرون رفتن او و آمدن رضاشاه، از همانجا نقشه‌اش کشیده شد که این به درد ما نمی‌خورد که قرارداد ما را امضا نمی‌کند. شما هم می‌توانستید که این قرارداد را امضا نکنید. بیش از این بود که بروید؟ کسی که برای حفظ مقام خودش خیانت به یک ملتی می‌کند این لیاقت ندارد، نداشته از اول برای سلطنت. این از اولْ خودش خودش را خلع کرده، اگر ما تصدیق کنیم که سلطنتی بوده است در کار؛ و الّا ما که او را تصدیق نداریم. وقتی بنا شد که اینطور باشد، و ما هم می‌دانیم که بفرمایید که خیر، حالا دیگر قدرتمند شده است ایشان و در مقابل شوروی و انگلستان و این امریکا و اینها ایستاده است! و حالا دیگر لیست را از سفارتخانه‌ها نمی‌آورند لکن لیست را شما خودتان تهیه می‌کنید و وکلا را هم خودتان تهیه می‌کنید. این وکلای ملت است؟! این خیانت به مملکت نیست؟ این خیانت به قانون اساسی نیست؟ وقتی بنا شد که مجلس اینطوری باشد، یا به فرمایش سفارتخانه‌ها باشد یا به فرمایش شاه و دار و دستگاه شاه باشد، فرقی نمی‌کند؛ بنا شد اینطور باشد، مجلسِ رسمی نیست، مجلسِ ملی نیست، مجلسِ شورایِ ملی نیست. مجلس شورای ملی معنایش این است که ملت یک وکلایی را آزادانه تعیین کنند و آنها بنشینند در کارهای مملکت مشورت کنند. ملت هیچ دخالت نداشته است در تعیین اینها. وقتی ملت دخالت نداشته است، این مجلسْ مجلسِ فرمایشیِ غیرملی است، غیرقانونی است؛ هر چه در این مجلس گذشته است غیرقانونی است؛ هر دولتی را این مجلس تأیید کرده است یا بکند غیرقانونی است.
شاه، دولت و مجلس فاسد
وقتی که مقدرات مردم دست خودشان نباشد و هرکس را آنها دلشان می‌خواهد،