اولِ امر یاد دارم، شماها این دوره‌های اخیر را اطلاع دارید. از همین دوره‌های اخیر دوره‌های سابق را هم بفهمید؛ همین بود قصه! الآن که شما ملاحظه می‌کنید مجلس سنا، مجلس شورا، دولت، از این مسائل صحبت می‌شود، تمام اینها یاغی‌اند، تمام اینها محاکمه باید بشوند.
وکلای منصوب سفارتخانه‌ها!
اول اشکالی که بر وکلا هست این است که شما که می‌دانید که ملت دخالت در انتخابات ندارد چرا مجلس می‌روید؟ شما که می‌دانید که منصوب از قِبَل امریکا یا شوروی یا اینها هستید، شما که شاه خودش می‌گوید که لیست را می‌فرستادند و حالا برای خودش خیال می‌کند نمی‌فرستند! [خنده حضار] لیست را می‌فرستادند از طرف سفارتخانه‌ها، و وکلای ما را خود آنها تعیین می‌کردند! این دارد اقرار می‌کند که چند سال پیش از این - یعنی زمان پدر من و اوایل زمان من - (1) این تصدیق به این است، این اعتراف شاه به اینکه لیستها را ... می‌خواهد از خودش تعریف کند که نه حالا اینطور نیست! بسیار خوب، حالا اینطور نیست لکن چند قدم جلوتر اینطور بوده! یعنی من در زمانی که، قبل از این - به اصطلاح - «انقلاب سفید» و قدرتمندی در مقابل همه قدرتمندها! قبل از این، لیست را می‌فرستادند و ما هم تسلیم می‌شدیم! پس شما اول خائنِ این مملکت هستید به اعتراف خودتان! کسی که حفظ مقام را می‌خواهد بکند با اینکه خیانت هم بکند، این خیانت به ملت نیست که لیست سفارت امریکا یا سفارت انگلستان را یا شوروی را قبول می‌کند و به دولتش هم تحمیل می‌کند به اینکه همینها باید وکیل بشوند؟ این خیانت به مملکت نیست؟ این خیانت به قانون اساسی نیست؟ اولْ اشکال به خود ایشان - به حَسَب اعتراف خودش - این است که شمایی که آمدی نشستی اینجا و می‌گویی من اعلیحضرت هستم، همه کارها را من باید انجام بدهم، شما لیستها را گرفتید و مطابق آن دستور اجانب رفتار کردید، این خیانت نبوده؟ عذر داری در مقابل‌