استقلال ندارد و وابسته به غیر است و همه‌اش هم با عمل ایشان وابسته به غیر شده، این [مملکت را] نمی‌شود گفت یک مملکت متمدن؛ مملکت متمدن آن است که آزاد باشد، مطبوعاتش آزاد باشد، مردم آزاد باشند در اظهار عقاید و رأیشان؛ و [الآن‌] هیچ کس آزادی ندارد! خوب، تو می‌گویی هی ما به دروازه تمدن رسیدیم، فلان! ... که هر روز می‌آمد و فریاد می‌زد و [ادعاها] می‌کرد و یک حزب بازی و خیر، «حزب فراگیر» و این حرفها! همه معلوم شد که الفاظ است و معنی ندارد. الآن همه چیزهایی که ما داریم میانش تهی است، خالی است؛ یک صورتی بیشتر نیست. و الآن است که خلأ در کار هست. اگر این آدم برود هیچ خلأی نیست در کار، برای اینکه کارمندهای صحیح هستند، اشخاصی هم که درس خوانده هستند، هم در خارج کشور هستند که نمی‌توانند وارد بشوند در کشور و هم در خود کشور در انزوا هستند، [به‌] مجرد اینکه ایشان برود، برنامه اسلام یک برنامه مدون معلوم [است‌] که حاکم باید چه جور وصفی داشته باشد، چه جور آدمی باشد. و - عرض بکنم که - ما به مردم هم می‌گوییم که یک همچو حاکمی را باید تعیین بکنید، و مردم هم با اختیار خودشان تعیین می‌کنند و - عرض می‌کنم که - وکلایی هم که می‌خواهند، با اختیار خودشان و همه چیز به اختیار خودشان؛ و هیچ خلأی در کار نیست. ایشان بروند خلأها از بین می‌رود نه اینکه ایشان اگر بروند یک خلأی پیدا می‌شود! اینها حرف است، شعر است که اینها می‌گویند!
در هر صورت، ما امیدواریم که خداوند در این روز به ما رحمت نازل بفرماید و ما را توفیق بدهد در این مبارزه‌ای که داریم؛ و مسلمین را پیروز کند در این مبارزه‌ای که دارند؛ و اسلام را تقویت کند و حکومت اسلامی را برقرار کند تا دنیا ببیند وضع حکومت چه هست، معنای حکومت چه هست، حاکم چه جور رفتار می‌کند، حاکم با رعیت چه جور رفتار می‌کند، با ... سایر مردم چه جور رفتار می‌کند. معلوم بشود چه جوری است. یا کارمندان دولت چه جور اشخاصی باید باشند، قضات چه جور اشخاصی باید باشند، فرهنگیها چه جور اشخاصی باید باشند؛ اینها همه تعیین شده است. و ان شاء الله اگر حکومت اسلامی بپا بشود، همه امور برطبق دلخواه ملت ان شاء الله حاصل می‌شود.