می‌کنم. امیدوارم همه ملتها با سعادت قرین باشند.
[نماینده دولت هند: مایلم که این مسئله را برای عالی جناب مطرح کنم که روابط هند با رژیم شاهنشاهی در چهارچوب همکاریهای اقتصادی بوده است. روابط سیاسی عموماً و به طور اعم در حد احترام بوده است، اما سیاست مشترکی نداشتیم. در ایران جدید که به وجود می‌آید امیدوارم که امکان داشته باشد همکاری اقتصادی ادامه یابد و گسترش پیدا کند. در مورد همکاری سیاسی، ما هندیها خوشحالیم که هند و ایران با هم خطمشی مشترکی دارند. وضعیت دنیا خیلی پیچیده و مشکل است؛ ملتهای تازه‌ای به وجود آمده‌اند با تغییرات زیاد. برخی مساعد و برخی نامساعد. در تمام اینها تا آنجا که به هند مربوط است از یک ایران دموکرات استقبال می‌کند و دستهای همکاری و دوستی و اتحاد برای کار مشترک را می‌فشارد.]
امام: متشکرم از این عواطف. متقابلاً دستمان را به سوی ملت هند و دولت هند دراز می‌کنیم؛ دست آنها را می‌فشاریم و روابط عمیق سیاسی برقرار می‌کنیم. روابط اقتصادی موافق با مصلحت ملتین برقرار خواهد بود. از خدای بزرگ توفیق ملتها را خواستارم.