زندگی اشان را از دست دادند؛ یعنی یک زندگی توی محبسی که هیچ کاری نمی‌تواند بکند، از همه کارها او را باز داشتند؛ اینها جبرانش چیست؟ اینها با کشتن محمدرضا درست می‌شود؟ جبران می‌شود؟ این تمام عیاشیها و ظلمهایش را کرده و حالا هم تقریباً اواخر عمرش هست؛ یک کسی که تمام این جنایات را کرده، حالا می‌شود که من و شما بگوییم که خوب حالا پولهایش را از او بگیریم و مثلاً اگر دست ما برسد - دست ما که به همه ذخایر او نخواهد رسید، جاهای خیلی امانی آنها را برده اما یعنی امین برای او و برای ملتهای خودشان و خائن برای ما، آن جواهراتی که پدرش برد نمی‌دانیم الآن در خزینه کدام، انگلستان بردند آن وقت، این جواهری هم که، جواهراتی هم که ایشان حمل کرده است که گفته‌اند که حمل کردند چمدانهای پر جواهر این ملت را حمل کردند و بردند، علاوه بر این پولهای بسیار گزافی که صورتها را حالا یک مقداری از آن را فاش کردند- شما فرض کنید که بتوانید که همه اینها را هم از او بگیرید لکن می‌توانید شما این هدری که داده است این نیروی ملت را که به هدر داده جبران کنید؟ این دانشگاه‌های ما را به یک صورتی درآورد که نیروی انسانی ما را هدر داد. کاش هدر بود، نیروهای انسانی ما را منقلب کرد به یک نیروهای غیرانسانی. این سینماهایی که در زمان ایشان مشغول فعالیت بودند، آن مراکز فحشایی که اینها درست کردند، مراکز فحشایی که موجود کردند برای اینکه جوانهای ما را بکِشند به آن مراکز و غافل کنند از مسائل حیاتی خودشان، از مسائل زندگی بخش خودشان، این مراکز اسباب این شد که این نیروی انسانی که باید در خدمت کشور ما باشد علاوه بر اینکه معطل شد، منقلب شد به یک نیروی غیرانسانی. چطور ما می‌توانیم جبران کنیم این جنایات را؟ جنایاتْ قابل جبران به دست بشر نیست. این به دست ماورای این عالَم جبران می‌شود؛ و بدانید که جبران می‌شود [ان شاء الله حضار]. این قرآن است که هرکس هر ذره کاری که بکند می‌بیند او را. آنجا یک همچو عالَمی است. فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ. وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرةٍ شَرّاً یَرَه؛ (1) خودش را می‌بیند. آیه‌