که من فقط یک موعظه به شما می‌کنم: «موعظه کن» خدای تبارک و تعالی است، آنکه این موعظه را رسانده رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - است، آن کتابی که توی آن این موعظه ثبت شده است قرآن، این اسنادش؛ می‌فرماید من یک، فقط یک موعظه می‌کنم و آن این است که برای خدا قیام کنید، برای خدا قیام کنید. هم قیام کنید، هم قیامتان برای خدا باشد. اگر بخواهید قیام شما یک قیامِ مُثْمِر باشد، نتیجه داشته باشد قیامتان، منتهی به تفکیک و تجزیه و امثال ذلک نشود، تمام وجهه همت شما یک نقطه باشد و آن هم یک نقطه ماورای عالم طبیعت؛ یک نقطه غیرمتناهی در همه چیز؛ همه توجه به او داشته باشید. اگر یک همچو مطلبی شد، آن وقت قیام شما و نهضت شما یک نهضت اسلامی سالم، دوام دار. آنطور نیست که ... برای اینکه پشتوانه‌اش دائم است؛ چیزی که پشتوانه‌اش دائم است، دائم است.
تأکید بر موعظه خداوند
من این موعظه خدای تبارک و تعالی به لسان قرآن را دارم به شما می‌رسانم. این موعظه به ما می‌فهماند به اینکه باید وحدت کلمه داشته باشیم؛ وجهه ما یک چیز باشد: «الله»، انْ تَقُومُوا لِلّه، قیام للَّه. دیگر نمی‌تواند که یک کسی یک طرف برود، یک کسی یک طرف دیگر. اگر دیدید که در یک قیامی دسته دسته و حزب شد و حزبْ حزب و جبهه جبهه شد، بدانید خدا در کار نیست. اگر همه با هم متوجه به یک نقطه [باشند] ... دعوت به وحدت کلمه است، به وحدت عقیده است. وحدت عقیده وحدت کلمه می‌آورد، وحدت عمل می‌آورد. انَّما اعِظُکُمْ بِواحِدَة؛ یک موعظه فقط، فقط یک موعظه. توی این موعظه همه چیز هست. شما این یک موعظه را گوش کنید، عمل کنید، همه چیز شما در این یک موعظه هست. موعظه خداست، آن هم فقط یک موعظه. همه چیزهایی که شما تصور بکنید توی این یک کلمه [هست‌]. اینکه قرآن معجزه است برای این چیزهاست که سه تا چهار تا کلمه تمام حیثیات بشر را اداره می‌کند. اعِظُکُمْ بِواحِدَةٍ انْ تَقُومُوا للَّهِ مَثْنی‌ و فُرادی‌. قیام اگر قیامِ للَّهِ شد، همه چیز متمرکز می‌شود در همان الوهیت. و این قیام شما چون‌