امام: ما با جبهه، هیچ رابطه‌ای نداریم. فقط سنجابی آمد و ما مسائل خودمان را به ایشان - نه به عنوان جبهه - گفتیم و ایشان هم پذیرفتند.
[راسل کر: تعجب می‌کنم؛ آنها در اکثر موارد شما را رهبر می‌دانند؛ رهبر مذهبی و سیاسی. چرا اینقدر فاصله وجود دارد؟]
امام: قضیه فاصله نیست. مرا ملت به رهبری پذیرفته است؛ من رهبر جبهه نیستم؛ رهبر مذهبی - که مبنای مذهب بر سیاست است. ایرانی‌ها پذیرفته‌اند؛ و لذا آنها به شما پیش خود گفته‌اند.
[راسل کر: رُل شما دوگانه است. رهبر شیعه و رهبر سیاسی؛ مبارزه علیه شاه و فاشیستها و نظامیها. اما باید شما در میان همه طبقات دوستانی داشته باشید؛ دارای مناطق نفوذ هستید. اینها اشخاص مهمی هستند؛ باید به آنها قدرت داد. چرا نباید روابط نزدیکتری داشته باشید، با سنجابی و فروهر، که همه در یک جهت با شما حرکت می‌کنند.]
امام: با تمامی اهالی ایران روابط مساوی داریم. برای هیچ رهبر سیاسی و مذهبی، اتصال به یک جبهه خاص درست نیست. با تمام ملت، رابطه را برقرار می‌سازیم. رابطه خاص، مخالف مصالح است.
[راسل کر: شما به دوستان سیاسی خوبی احتیاج دارید، و در یک جنگ بسیار سختی به اینگونه افراد احتیاج دارید.]
امام: البته ما به همه افراد سیاسی احتیاج داریم، نیاز داریم. با یک گروه خاصی رابطه نداریم. همه ایران یکدست است، و همه با هم می‌خواهند انجام بدهند، و چون امت می‌خواهد، همه داخل آن هستند و با همراهی همه پیش می‌روند.
[راسل کر: برنامه آینده برای مملکت چیست؟ آیا یک برنامه سوسیالیستی است؟]
امام: خیر؛ نه رنگ سوسیالیستی و نه کمونیستی؛ برنامه مستقل مبنی بر عدالت، دموکراسی و قانون اساسی؛ آن هم قانون اساسی خاص خودش ...
[راسل کر: سوسیالیسم به معنای ما مکتب عمومی است.]
امام: قوانین اسلام - اگر عملی شود - حاصل آن عدالت اجتماعی است، بدون آنکه‌
صحیفه امام خمینی
Rouhollah Website is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License. <Rouhollah Website/>