وضع حساس ایران
آقایان می‌دانند که وضع ایران چه وضع حساسی دارد؛ الآن وضع حساستر از قبل از این است که دزدها را بیرون کردیم؛ برای اینکه آن وقت، وضعْ وضعِ دفع بود، بیرون کردن بود آن بحمد الله با همت همه ملت و با قوّت ایمان گذشت. قوّت ایمانِ ملت ما غلبه کرد بر تانکها، توپها، ابرقدرتها. همه آنها پشتیبانی می‌کردند از این، و اینهمه قدرتمند بود لکن قدرت خدا بالای قدرتهاست؛ و بحمد الله در اینجا تا این مرحله پیروز شدید لکن الآن شما وارث یک مملکت خرابید یعنی همه چیزش ریخته به هم. اینها همه ذخایر ما را بردند، همه جواهرات ایران را بردند، و فرار کردند؛ برای خودشان آنجا دستگاهها درست کردند. ان شاء الله از آنها گرفته خواهد شد. و الآن ایران یک وضعی دارد که هم اقتصادش و هم فرهنگش و هم اداراتش و هم ارتشش همه به هم ریخته است.
وحدت همه اقشار در امر سازندگی
در اینجا دو نکته است: یک نکته اینکه این خرابی با یک قشر، یک طایفه نخواهد جبران شد. دولت نمی‌تواند جبران کند؛ ارتش نمی‌تواند جبران کند؛ تجار نمی‌توانند. هر یک [تنها] نمی‌توانند. تمام اقشار این ملت، از کارگر و کارمند و اداری و - عرض می‌کنم که - سایر اقشار، هرکس در هر مقامی هست، باید شرکت کند تا بتواند این خرابه را بسازند. مملکت شما الآن یک مملکت دزد زده است، یک مملکت زلزله زده است، یک مملکت خراب است. این خرابه الآن به دست شما افتاده است لکن مال خودتان‌