قطع دستهای تفرقه انداز
نهضت ایران چه نهضت بزرگی بود و چه برکاتی داشت. نهضت اسلام بود، نهضتی که بانوان، همدوش با برادران خود، آن را به آخر رساندند و می‌رسانند؛ نهضتی که مستضعفین علیه مستکبرین نمودند؛ نهضتی که همه اقشار ملت با هم هم صدا شدند و ریشه ظلم را کندند.
چه برکاتی بر این نهضت مترتب است؛ برکت اسلام، برکت جمهوری اسلامی، که تمام سعادتها در اسلام است؛ سعادت دنیا و آخرت در اسلام است، لکن اشخاص ضعیفِ بیچاره نمی‌توانند این نهضت را ببینند؛ در صدد تفرقه هستند. اینها اشخاصی هستند که می‌خواهند بین اقشار ملت جدایی بیندازند برای آنکه با تفرقه می‌توانند منافع خودشان را تأمین کنند، با تفرقه می‌توانند برای اربابهای خودشان یک مقامی در اینجا درست کنند؛ لکن باید مطمئن باشند که این دستهای تفرقه انداز قطع خواهد شد. این دستهایی که می‌خواهند بین برادران، بین خواهران، بین اقشار ملت تفرقه بیندازند دفن خواهد شد. همان طوری که رژیم شاهنشاهی منحوس دفن شد، ریشه‌های فساد باقیمانده آن هم دفن خواهد شد. بعضِ از اشخاصی که در آن وقت منفعت طلب بودند و می‌خواستند با بقای رژیم منحوس منافع مادی خودشان را - غیر مشروع خودشان را - تأمین کنند حالا به خیال آن افتاده‌اند که باز تفرقه بیندازند بین برادران مُسْلم، بدانند که غلط رفتند، اشتباه می‌کنند؛ دیگر بر نخواهد گردید آن رژیم طاغوتی و نظیر آن رژیم‌