عمل بکنند، دادگاهها باید به تمام معنا اسلامی [باشند]، و توجه به اینکه خدای نخواسته یک بیگناهی یکوقتی گرفتار نباشد یا یک کم گناهی زیاد از اندازه به او تحمیل نشود، این از مسائل مهم است. قضیه مصادره اموال هم مسئله‌ای است که به نظر من مگر در یک استثناهایی که معلوم است که همه اموالش از سرقت و دزدی بوده و از خیانت و چپاول و امثال ذلک بوده؛ و الّا اگر کسی - فرض کنید - ساواکی بوده، یا کسی - فرض کنید - وکیل مجلس بوده، محتمل است که خودش مال داشته است؛ این را نباید مصادره کرد؛ زیرا اینها زن و بچه دارند؛ اینها زندگی دارند. همین چند روز اخیر نامه‌ای آمده است از عیال علامه وحید کرمانشاهی (1) - که او را کشته‌اند - که اموال ما را مصادره کرده‌اند، و ما چیزی نداریم. و من گفته‌ام که تماس بگیرند؛ که آخر نمی‌شود همچو چیزی. حالا ما فرض می‌کنیم که فلان آدم، آدم خائنی بوده و مستحق قتل هم بوده - همه اینها را ما فرض می‌کنیم - اما خوب، خانواده‌اش و عیالش و بچه‌های کوچکش چه تقصیری دارند؟ بله، این آقایان می‌گویند که ما راجع به این مصادرات، اینطور نیست که همه اموال [را] مصادره بکنیم به آن معنا؛ بلکه به اندازه کفافشان اموال می‌گذاریم. لکن این زن که کاغذ نوشته بود، خیلی الحاح (2) کرده بود که برای ما چیزی نگذاشتند و ما نمی‌توانیم زندگی کنیم؛ که باید به او توجه بکنید. در هر صورت، این یکی از مسائل است که اموال مردم را بیخودی نمی‌شود مصادره کرد. به مجرد اینکه وکیل مجلس بوده، حالا خودش [به‌] قتل و اموالش مصادره! وکالت مجلس اسباب قتل نمی‌شود. اینها البته خلافکاری کرده‌اند؛ این حقوقی که گرفته‌اند باید پس بدهند؛ اما این حقوق معنایش این نیست که باید همه اموالش را مصادره کنند. حقوقی که گرفته‌اند خلاف قاعده بود که از دولت گرفته‌اند؛ باید پس بدهند؛ و یک تأدیبی هم باید بشوند.