انقلاب اسلامی، انقلاب فکری و عقیدتی
ما یک قسم مسائل اصولی داریم که الآن مطرح است و یک قسم مسائلی فرعی داریم که بعد از اینکه مسائل اصولی تحقق پیدا کرد، باید مطرح کرد. ما اگر مسائل فرعی را الآن مطرح بکنیم ممکن است که از آن مسائل اصولی که اساس مسائل است عقب بمانیم؛ یا به واسطه طرح این مسائل که گاهی موجب یک اختلافاتی می‌شود ما در نهضت شکست بخوریم. از این جهت آنکه من الآن به نظرم می‌آید این است که شما می‌دانید که در این نهضت آن چیزی که ما را پیش برد دو مطلب بود؛ یکی اساس بود و یکی‌اش به واسطه آن اساس تحقق پیدا کرد.
آنکه اساس بود اینکه مردم به عنوان اسلام و به عنوان ایمان و عقیده وارد این میدان شدند. چون برای ایمان و اسلام وارد شدند، همه قشرها با هم متحد شدند که آن رمز حقیقی- که اتحاد همه در یک جهت، وحدت همه در یک مسیر - موجب شد که تا حالا ما مطلب را رساندیم. یعنی مطلب را آن مطلبی که همه ممتنع می‌دانستند، در ایران تحقق پیدا کرد. ممتنع می‌دانستند که یک ملتی با نداشتن ابزار و با نداشتن یک نظام سیاسی که همه را آن، روی آن نظام سیاسی هدایت کند، و خالی بودن دستشان از همه اسلحه‌های روز بلکه همه اسلحه‌ها که اسلحه‌های آنها - حالا را یک قدری غمض عین کنید که یک قدری تفنگ پیدا شده است - آنطور که به ما می‌گفتند کارد توی مطبخ، چوب توی خانه [بود] و باقی هم با دست خالی. زنها هم بچه‌هایشان را بغل می‌کردند می‌آمدند