اگر به آنها مهلت داده بشود، این ریشه‌ها کم کم ممکن است رشد بکند. حالا چیزی نیستند؛ لکن نباید ما دشمن را حقیر بشمریم. باید توجه کنیم به اینکه الآن توطئه در کار است. در هر جای کشور که می‌رویم توجه می‌کنیم، می‌بینیم که توطئه‌هایی در کار است برای اینکه نگذارند این نهضت به ثمر حقیقی‌اش برسد؛ بلکه به طمع اینکه شکست بخورد نهضت و مسائل سابق باز برگردد. از این جهت ما الآن در یک موضع حساس هستیم که به نظر من حساسترین نقطه تاریخ است. و همه ما، دانه دانه ما، فردفرد ما، مسئول هستیم. من که یک طلبه هستم مسئول؛ آقایان علما هم که تشریف دارند مسئول؛ شما پاسدارها هم، پاسدارهای محترم هم، یکی یکی مسئول؛ آقایان دادگستری هم یکی یکی مسئول؛ و همه قشر ملت مسئولند. یعنی ما الآن در یک موضعی واقع شدیم که اگر مسامحه بکنیم، من بخواهم کنار بکشم بگویم خوب دیگران بکنند، شما بخواهید کنار بکشید بگویید دیگران بکنند، این اسباب این می‌شود که نتوانیم این نهضت را به آخر برسانیم. الآن همه ما، هر فرد ما، به اندازه خودش می‌تواند یک کاری انجام بدهد. یک پاسدار به اندازه یک نفر مرد شجاع می‌تواند کار بکند، یک اجتماعی به اندازه افرادی که دارد کار انجام می‌دهد و اجتماع از این افراد پیدا می‌شود. اگر فرد خودش را مسئول نداند، اجتماع که از افراد باید پیدا بشود قهراً خودش را مسئول نمی‌داند.
تلاش برای رسیدن به مقصد نهایی
ما الآن همه‌مان در این وقتی که هستیم، همان طور که قبل از اینکه برسیم به این قله بلندی که آن دیوار بزرگ را شکستیم، چطور بود که هیچ توجه نداشتیم که ما شب که برویم منزل شام چه می‌خوریم؛ روز که بیاییم منزل ناهار چه داریم؛ گرفتاری‌مان چه است؛ قرض داریم. هرکس خودش ادراک این معنا را می‌کند که آن روز که فریاد «الله اکبر» می‌کشیدید جز یک نقطه نظر که پیشبرد اسلام باشد چیز دیگر نبود؛ در نظرتان چیز دیگری نبود؛ گرفتاریهای شخصی هیچ مورد نظر نبود. من می‌دانم که در آن حالی که همه با هم داشتند مبارزه می‌کردند، مقابل تانک می‌رفتند، اینها جز اینکه یک‌