نکردند. چند طبقه و چند حزب. ولو جمعیت کم بود ولیکن خوب، در بعضی از شهرستانها هم صندوقها را سوزاندند و در بعضی جاها هم با تفنگ مانع شدند از اینکه بیایند رأی بدهند. همین اشخاصی که برای رأی به جمهوریت اسلامی کوشش می‌کردند که نشود، از جمهوری‌اش حرفی نداشتند، از اسلامی‌اش حرف داشتند! و الّا جمهوری را اگر شرقی بودند، جمهوری هست؛ اگر غربی هم بودند، جمهوری هست. از اینش هیچ حرفی نداشتند. کلمه اسلامی‌اش را بردارید، جمهوری جایش بگذارید، همه‌مان «رفیقیم»! ... یعنی ما اسلام را کنار بگذاریم تا آنها هم با ما رفیق بشوند که اسلام را کنار گذاشتند!
پیشنهاد مجلس مؤسسان، با انگیزه اتلاف وقت
حالا همان جمعیت - ملاحظه کنید - آنهایی که می‌گویند ما راهپیمایی می‌کنیم تا مجلس مؤسسان درست شود ببینید چه اشخاصی هستند؛ کی‌ها متصل شدند به هم و چه نظری دارند در این کار. نظر این است که مجلس مؤسسان شش ماه طول بکشد تا تعیین بشود اشخاصش. دو ماه طول بکشد تا یکی یکی، پانصد، ششصد، هفتصد، نفر را تعرفه‌هایشان را ببینند و ببینند درست است یا نه، این تقریباً حدود یک سال، دو - سه سال هم طول بکشد به مناقشات در یکی یکی‌اش. بعضی از این شیاطین بیایند یک ماه، دو ماه معطل کنند سر یک ماده‌ای از این قانون. آن وقت چه بشود؟ این ریشه‌هایی که الآن زود قابل کندن و دور ریختن است، اینها جان بگیرند؛ اینها متصل به هم بشوند، این اشخاص مختلف به هم متصل بشوند، با اتصال به هم مانع بشوند از اینکه اصل رأی داده بشود به جمهوری اسلامی. با اتصال به هم همچو بکنند که مسائل سابق دوباره عود کند.
نگرانی پیروان مکتب دیکتاتوری از عدالت اسلامی
اصل مقصد این است. منتها در بین اینها بعضی در اشتباهند؛ سوء نیت ندارند، اطلاعشان ناقص است، اشتباه دارند؛ در تحت تأثیر آنهایی که سوء نیت دارند واقع می‌شوند. و بعضی‌شان سوء نیت دارند و روی نقشه دارند کار می‌کنند. اینهایی که با هم‌