هم آن بانوان محترمه. و هیچ کس هم شما را الزام نکرده بود که بیایید بریزید در خیابان، یا بروید پشت بامها «الله اکبر» بگویید و مورد اصابت گلوله مثلاً شاید واقع بشوید. این قدرت ایمان بود که شما را به خیابانها کشید و بانوان را به خیابانها. و ارزش عمل همین است. یکوقت این است که یک سازمانی است که روی آن سازمان الزام دارد انسان به اینکه برود بیرون خودش را به خطر بیندازد. یکوقت این است که نه، هیچ سازمانی که او را الزام کند نیست؛ داوطلب است برای اینکه برود و خدمت کند. آنکه ارزش به خدمت و به عمل زیاد می‌دهد همین معناست که با همه مشکلات و با همه خطرها در اول نهضت همه‌تان به خیابانها رفتید و مقابل توپ و تانک، بدون اینکه کسی شما را الزام کرده باشد. و حالا هم همه به همین معنا حاضرید و دارید شما پاسداری می‌کنید. و ارزش این پاسداری خیلی زیاد است. و من امیدوارم که همه ما و همه شما را خداوند از پاسداران اسلام قرار بدهد و همه در خدمت امام زمان باشید.
حفظ قدرت ایمان
چیزی که الآن مهم است این است که همین پاسداری که شما می‌کنید و بانوان هم همین پاسداری که کردید و نهضت را رساندید به اینجا و یک امر اعجازی را، معجزه آمیزی را، محقق کردید و قدرت بزرگی را شکستید، همین قدرت ایمان باید باز هم محفوظ بماند. اگر چنانچه بخواهید روی آن مقصدی که شما از اول آمدید و اسلام را خواستید، جمهوری اسلام را خواستید، اگر بخواهید که جمهوری اسلامی به همه معنا که دارد، با همه محتوا که دارد، در خارج تحقق پیدا بکند، باید که از حالا به بعد هم همان ایمان را، همان قدرت ایمان را، حفظ کنید. با هم باشید. همه فکرها همه فکر اینکه جمهوری اسلامی محقق بشود. جمهوری اسلامی به این نیست که ما فقط بگوییم که ما جمهوری اسلامی را می‌خواهیم، یا رأی بدهیم. رأی دادن اسباب این نمی‌شود که جمهوری اسلامی تحقق داشته باشد. بله، البته الآن رسماً ایران جمهوری اسلامی است؛ لکن در جمهوری اسلامی احکام اسلام باید در آن جاری بشود. یعنی در هر جای ایران،