دیدید، انحرافات را با انحراف خیال نکنید [می‌توانید] اصلاح بکنید. انحراف نمی‌تواند انحراف را مستقیم کند. انحرافات را با نور هدایت خدا و باسم ربک مستقیم کنید. با اسم خدا حرکت کنید. و با اسم خدا هدایت کنید. و با اسم خدا ترویج کنید. و با اسم خدا انحرافات را مستقیم کنید. اگر دیدید آنجا می‌خواهد نفْس اماره بگوید که حالا این آقا که اینجا مدتی بوده است و عنوانی دارد، بخواهید عنوانش را یکوقت خدای نخواسته از دستش بگیرید، بدانید که این الهی نیست. این شیطانی است. بخواهید مقابل یک اهل علمی که آنجا هست بایستید و بشکنید خدای نخواسته حیثیت او را، بدانید که این انسانی نیست و الهی نیست. شیطانی است. با همه محبت کنید. با محبت می‌شود منحرفها را مستقیم کرد؛ بهتر از اینکه با شدت و حِدت. گاهی نمی‌شود، و الّا غالباً می‌شود.
اسلام، دین خشونت نیست
پیغمبر اکرم «نبی رحمت» است که برای رحمت آمده است. آنجایی هم که آن منحرفهای غیرقابل اصلاح را امر به قتل می‌کرد، مثل یک غده سرطانی که در یک بدن باشد، برای اصلاح بدن آن غده را باید بیرون آورد. چاره نیست. این غده‌های سرطانی گاهی یک جامعه را فاسد می‌کنند. این هم رحمت بر جامعه است. اینهایی که اسلام را اصلاً نمی‌دانند چیست، نمی‌فهمند اصل اسلام چه است. خیال می‌کنند این غربیها [و] اینهایی که دنبال غربند، که احکام اسلام خشونت دارد، اینها اصلاً نمی‌دانند که این احکامْ چه چیز هست؛ برای چه هست. این مثل این است که به یک طبیبی که کارد را برداشته و شکم را پاره می‌کند و غده سرطانی را بیرون می‌آورد بگویند این خشونت دارد می‌کند! این رحمت است یا خشونت؟ آن طبیبی که می‌بُرد دست را، برای اینکه این دست فاسد می‌کند انسان را، کارد را درآورده می‌بُرد دست را، این طبیب با خشونت دارد رفتار می‌کند؟ و باید فریاد برآورد که این طبیب خشن است! یا این طبیب طبیب رحمت است؛ با رحمت دارد رفتار می‌کند؛ یک انسان را برای یک عضو نجات می‌دهد. این جامعه مثل یک انسان می‌ماند: گاهی وقتها برای اصلاح جامعه یک کسی را تأدیب‌