می‌کنند. آن هم تأدیبی که گاهی وقتها منتهی به کشتن می‌شود. یک نفر آدمی که یک مملکت را می‌خواهد فاسد بکند، یک کشور را، یک گروه را، فاسد می‌خواهد بکند، و قابل اصلاح نیست، این را باید برای تهذیب جامعه، برای حفظ جامعه، این غده سرطانی را باید از این جامعه دور کرد. دور کردنش هم به این است که اعدامش کنند. اعدامهای اسلامی اینطوری است؛ نه مثل اعدامهای غربی می‌ماند. آنها می‌ریزند می‌کشند می‌برند از بین؛ و همه آن برای این است که جا برای خودشان باز کنند. اعدامهایی که در اسلام است اعدامهای رحمت است. یک طبیبی است که چاقو را برداشته و این جامعه را از یک موجودی که اگر باشد فاسد می‌کند جامعه را، از شرّ این نجات می‌دهد جامعه را. یک حد از حدود الهی وقتی که واقع بشود، یک جامعه اصلاح می‌شود. اگر چهار تا دزد را دستش را ببرند در مجمع عمومی، دزدی تمام می‌شود. اگر چهار تا آدمی که به فحشا مبتلاست آن را شلاق بزنند، در جامعه فحشا از بین می‌رود. این غده سرطانی است که طبیب برای حفظ یک انسان ناچار است که این غده را بیرون بیاورد. گاهی چاقو برمی‌‌دارد چشم آدم را بیرون می‌آورد. رحمت است این؛ حفظ است.
بیخبران از ماهیت انسان و «حقوق بشر»
انبیا آمدند این جامعه را حفظ کنند از فسادها. این حقوقدانها نمی‌فهمند اصلش! اصل اسلام را نمی‌شناسند چیست. این غربیهایی که دور هم جمع شدند برای منافع ابرقدرتها، اینها از انسانیت اصلاً اطلاعی ندارند. اینها فقط این حیوان یک سر و دو گوش را می‌بینند، و این طبیعت و این سطح طبیعت؛ نه عمق طبیعت. این سطح طبیعت را می‌بینند. اینها می‌خواهند «حقوق بشر»! تو چه می‌دانی بشر چه هست تا حق بشر چه باشد! تو انسان را می‌شناسی تا حق انسان را بشناسی؟ تو جامعه را می‌شناسی که حق جامعه را بشناسی؟ همه آنها همین طورند. همه این حرفها، که می‌شنوید در آن طرفها هست، و این طرفها هم از آنها تقلید می‌کنند، همه برای این است که بچاپند این جامعه را! برای چاپیدن است؛ برای اصلاح نیست. جنگهایی که الآن هم در دنیا ممالک زیادی پشت سر هم به جنگند و