تفرقه می‌شوید. هواهای نفس را کنار بگذارید! با ملت در یک مسیر بروید. این ملت جوانهای خودش را از دست داد، این دانشگاه زحمت کشید، این مدرسه‌ها زحمت کشیدند، این مدرسه فیضیه کشته داد، قرآنها را در این مدرسه فیضیه بی‌احترامی کردند، بلکه گفته شد آتش زدند! ما زحمت کشیدیم و روحانیون را با دانشگاه آشتی دادیم، و تبلیغات سوء اجانب را خنثی کردیم، و شما در این وقت، در وقتی که ما احتیاجمان به وحدت کلمه بیشتر است، موجب تفرق دارید می‌شوید. این خدمت به خلق است؟ این خدمت به کشور است؟ این گروه گروه شدن خدمت به انسانیت است؟ خدمت به مستضعفین است؟ یک قدری تأمل کنید. و یک قدری در کارهای خودتان تجدید نظر کنید. گروه گروه می‌شوید و هر گروهی مخالف گروه دیگر. اگر همه در یک مسیر می‌رفتید، باز مضایقه نبود که گروه‌هایی همه در مسیر واحد. لکن دستهای خبیث اجانب در کار است که شما را ندانسته گروه گروه کند و مخالف باهم. آنهایی که می‌خواهند ما را بچاپند و ذخایر ما را ببرند و ما را به اسارت بکشند، مشاهده عینی کردند که دو چیز پیروزی برای ما آورده است و به این دو چیز حمله کردند: یکی ایمان، اسلام؛ یکی وحدت کلمه. با دست عمال خودشان این رمز پیروزی، که دارای دو جهت بود، به هر دو حمله کردند. در سطح وسیعی در ایران مشغول تفرقه افکندن شدند. تفرقه در همه اطراف ایران. احزاب مختلفه؛ گروه‌های مختلف؛ جبهه‌های مختلفه و مع الأسف همه با هم مخالف. این وحدت کلمه را دارند از ما می‌گیرند. قدرت ایمان بود که شما را به این پیروزی رساند. و آنها مشاهده عینی کردند که ایمان منشأ شکست آنها شده است، این را هم دارند در آن خدشه می‌کنند. آنهایی که با اسلام مخالفند، امروز اگر چنانچه عقل دارند، مخالفت نکنند؛ که اسلام پیروز می‌کند آنها را. آنها که نوکر اجنبی هستند حسابشان معلوم است. این یک نگرانی است برای من که زحمتهای چندین ساله اشخاصی که دنبال این بودند بین قشرهای مختلف آشتی بیندازند و تبلیغات باطل اجانب را خنثی کنند، وبحمدالله کردند و پیروز شدند، این اجتماع به هم بخورد و تفرقه حاصل بشود.