این یک مطلبی است که در عین حال که به تمام معنا الآن ما نتوانستیم اسلام را در ایران پیاده بکنیم، لکن همان نسیمی که از اسلام به ایران وزیده است، نتیجه‌اش این شده است که دولت ما یک دولتی است که ملی است، ملت او را می‌خواهد. نخست وزیر ما هیچ وحشت ندارد که [میان‌] مردم برود و با مردم بنشیند و صحبت بکند. به خلاف نخست وزیرهای رژیم سابق، که امکان نداشت که [بین‌] مردم بیایند؛ برای اینکه مردم با آنها دشمن بودند؛ چنانکه آنها با مردم دشمن بودند. دولتها اگر اینطور بشوند که به اسلام توجه کنند و روح اسلام را در مردم ایجاد کنند و در خودشان، این هم، به صلاح خودشان هست؛ و هم، به صلاح کشورشان؛ و هم، همه برنامه‌ها را با آسانی می‌توانند انجام بدهند.
به امید اتحاد کشورهای اسلامی
و من امیدوارم که بین دولتهای اسلامی یک اخوتی، اخوت اسلامی، همان طوری که قرآن امر فرموده است، پیدا بشود؛ که اگر این اخوت اسلامی در بین ممالک اسلامی پیدا بشود، یک قدرت عظیمی است که هیچ یک از قدرتهای دنیا نمی‌توانند به پای آن باشند. و من از خدای تبارک و تعالی مسئلت می‌کنم که این معنا در همه دولتها تحقق پیدا بکند؛ و همه موفق بشوند که برای اسلام باشند؛ و همه موفق باشند که اخوت اسلامی خودشان را حفظ بکنند؛ و همه موفق باشند که در خدمت ملت‌شان باشند که ملت هم پشتیبان آنها باشد.
[در اینجا وزیر امور خارجه ترکیه از امام تشکر کرد و گفت: یکی از مسائل اجتماعات رابطه میان مذهب و سیاست است و اینکه چگونه می‌توان انسانها را تواناتر ساخت. و مسئله دیگر اینکه مطابق اصول دمکراسی، نباید میان مردم و کسانی که حکومت را در دست دارند تفاوت باشد. پس از سخنان وی امام فرمود:]
شعار دمکراسی، افسون غربیها
... اما قضیه تربیت یک ملت به این است که فرهنگ آن ملت فرهنگ صحیح باشد.