اوست، آن هم مواظب این است؛ این یک قدم اگر جلو برود، آن هم می‌گوید من هم می‌خواهم جلو بیایم. از این جهت، خداوند این طور ملتها را به همین معنا حفظ می‌کند که قدرتهای بزرگ در مقابل هم بایستند و نتوانند هیچ کدام تعدّی بکنند. و آنها می‌دانند که - اگر فرض کنیم - که یک قدرت هم بشود و بخواهد حمله بکند و یک جا را بگیرد، نمی‌تواند ادامه به حیات خودش بدهد. این کشورگیرهایی که یک وقتی می‌ریختند و یک جایی را می‌گرفتند بعد از چندی همه‌شان از بین می‌رفتند و مستهلک می‌شدند؛ بلکه جزء همین ملت می‌شدند.
حزب توده و چپگرایان، اجیر امریکا
بنابراین، ملت وقتی یک مطلبی را می‌خواهد، این عملی خواهد شد. و شما اسلام را خواستید و جمهوری اسلامی را خواستید و احکام اسلام را هم همه‌مان می‌خواهیم و این عملی می‌شود. بیخود دست و پا می‌زنند! خودشان را زحمت می‌دهند، البته ما را هم زحمت می‌دهند. اما زحمت دادن یک مطلب است؛ پیروز شدن مطلب دیگر. البته هر کسی که یک صحبتی بکند، قلم فرسایی بکند، انتقاد بکند، خوب، یک زحمتی است؛ یا فرض کنید اینهایی که می‌روند و در میان کشاورزها و پیش کشاورزها، و پیش کارگرها و اینها ایجاد فتنه و فساد می‌کنند، خوب، یک زحمتی ایجاد می‌کنند؛ اما این طور نیست که حالا که چهار تا جوان گول خورده یا چهار تا جوان اجیر، که خیلی محتمل است در بعضی اینها که اینها اجیر امریکا هستند به یک صورت دیگری.
چنانچه من توده را، در «حزب توده»، آن اولش را - حالا که دیگر من بی‌اطلاعم، خیلی درست نمی‌دانم - اولی که حزب توده پیدا شد، آن شخصی (1) که این حزب را درست کرد، و همه می‌گفتند که این از مثلاً شوروی است و از اینهاست، از روسیه است، سرچشمه گرفته اینها، آن شخص همسفر من بود در مکه و در بیروت، که ما برای انتظار کشتی سیزده روز بودیم، این هم آنجا بود و می‌آمد پیش ما. یک آدم نمازخوان، حج