نقش ارتش در استقلال کشور
اساس استقلال مملکت بر ارتش است؛ بر نیروهای زمینی و هوایی است؛ لکن ارتشی که متکی به ملت باشد، ارتشی که از خود ملت باشد. در رژیمهای غیر توحیدی و غیر اسلامی، دولتها از ملت جدا هستند، ارتش از ملت جداست. و با جدا بودن ارتش از ملت و دولت از ملت و رژیمها از ملت، رژیمها متزلزل‌اند؛ نمی‌توانند استقلال خودشان را حفظ کنند؛ نمی‌توانند در مقابل اجانب پایدار باشند، لکن دولتی که متکی بر ملت باشد، ارتشی که متکی بر ملت باشد، می‌تواند استقلال خودش را حفظ کند؛ می‌تواند در مقابل اجانب قیام کند. چنانچه دیدید و دیدیم که ملت بزرگ ما با همراهی ارتش که به دامن ملت برگشت بر قوای شیطانی غلبه کرد؛ و نتوانستند قوای شیطانی، حفظ آن رژیم سابق را بکنند؛ و نخواهند توانست که امثال آن رژیمها را برگردانند.
امروزملت ما ودولت وارتش یکی هستند. همه باهم برای مصالح اسلام وبرای مصالح کشور اسلامی و باید این رژیم این ملت، این ارتش، این ژاندارمری، این شهربانی، این دولت و دستگاه‌های دولتی، نمونه باشد از برای تمام کشورها. بدانند کشورها که با وحدت کلمه بین دولت و ملت، ارتش و ملت، ژاندارمری و ملت، چه فوایدی عاید خودشان و عاید ملتشان می‌شود. باید دولتهایی که سرکار می‌آیند عبرت بگیرند از دولتی که اسلامی است، و از ارتشی که اسلامی است، و بدانند باید چه بکنند با ملت.
حفظ سلسله مراتب در قوای نظامی و انتظامی
قوای انتظامی ما امروز از ما هستند، و باید ملت از آنها پشتیبانی کند، و باید بین خود قوای انتظامی برادری و وحدت باشد، و باید سلسله مراتب را حفظ کنند. اگر ارتش سلسله مراتب را حفظ نکند، گسسته خواهد شد. این خیانت است بر اسلام، و خیانت است بر مملکت اسلامی. باید ارتش قوی باشد؛ مطمئن به نفس باشد؛ و ان شاء الله هست و خواهد بود. ما و همه ملت پشتیبان آنها هستیم، و من دعاگوی به ملت و دعاگوی به ارتش و دعاگوی به همه اقشار دولتی و ملتی هستم.