تبلیغات که توانستند، انسانهایی که در شرق هست از شرقیتشان بیرون کنند، مغزهای آنها را شستشو بدهند و از شرقیت غافلشان کنند و از خودشان بیگانه‌شان کند؛ و به جای او یک مغز غربی [بنشانند].
شما ملاحظه بکنید در هر مؤسسه‌ای که در ایران ایجاد شده، دواخانه‌ها مثلاً، بسیاریش اسمای غربی رویش است خیابانهای ما خیابان «روزولت»، «چرچیل» کذا بیمارستانها هم. کتابها که نوشته می‌شود، یا به اسم یکی از آنها [است‌] یا اینکه غالباً استشهاد به کلمات آنها می‌کنند. یک کسی هر چه بخواهد کتابش مشتریش زیاد بشود، استشهاد به کلام غربیها [می‌کند] چون مردم بیشتر به آن اقبال می‌کنند. هم نویسنده غربی شده است که استشهادش به آنهاست؛ هم خریدار غربی شده است که تا آن نباشد مشتری کم می‌شود! اینها برای این است که ما را از آن واقعیتی که خودمان داشتیم، از مآثر خودمان، تهی کردند و به جای او غرب را نشاندند. الآن هم هر که بخواهد تحصیل کند، ولو اینجا اسبابش فراهم باشد، می‌گذارد می‌رود خارج. هر که بخواهد معالجه کند، ولو اینجا هم طبیب خوب باشد، می‌رود خارج.
در زمانهای جوانی که من مبتلا به درد چشم و ضعف چشم شدم، رفتم تهران، آن وقت طبیب معروفش امین الملک بود. من به وسیله یک نفری که با ما آشنا بود و دوست بود با او به ایشان مراجعه کردم. آن آقا گفت که فلان - اسم برد یک نفر را که من یادم نیست - برای چشمش به اروپا رفته بود. آنجا از او پرسیده بودند که اهل کجایی؟ ایران. امین الملک مگر آنجا نیست؟ چرا. پس چرا آمدی اینجا؟ و بعض دیگری هم بودند و حالا هم هستند اطبایی که این معالجاتی که مثلاً مردم به آن ابتلا پیدا می‌کنند، می‌توانند معالجه کنند؛ مع ذلک، اگر پیش خود آنها هم بروند، خودشان هم غربی شدند، خودشان هم می‌گویند باید بروی خارج! خودشان را باخته‌اند. همه‌مان باختیم. و این توطئه‌های بسیار جنایتکارانه خارجیها با عوامل داخلی بود. عوامل داخلی این کار را کردند. یکی از وکلای سابق زمان رضاخان، وکلای مجلس شورا و بعد هم سنا - حالا