خیانتی، کارشکنی می‌شود؛ یا نه، همه‌اش بر وفق مصالح کشورتان، [به‌] مصالح اسلام عمل می‌کنید. در همین مخابرات هم می‌تواند انسان خودش را تشخیص بدهد که از اولیای شیطان است یا از اولیای خداست ما خودمان می‌توانیم اعمال خودمان را تشخیص بدهیم. قبل از اینکه این نامه اعمال ما برای پیشگاه خدا و قبل از آن برای پیشگاه امام زمان - سلام الله علیه - برسد، خودمان باید نظر کنیم به این نامه اعمالمان، یعنی صفحه قلبمان، که همه چیز درش نقش می‌شود همان صورتِ نامه اعمال است. خودمان بفهمیم چه کاره هستیم. آیا ما در این کاری که به ما محوّل است، با صداقت، صمیمیت، برای صلاح ملت و برای صلاح اسلام کار می‌کنیم؟ چه من که یک طلبه هستم و کارهای طلبگی می‌کنم و شما که در مخابرات هستید و کارهای مخابراتی می‌کنید، یا آنهایی که در میدان جنگ هستند، همه باید خودمان تشخیص بدهیم چه می‌کنیم.
بقای نتیجه اعمال
برادرهای ما! این چند روز عمر را برای خدا صرف کنید. عزیزان من! این چند روزی که ما هستیم برای خدا صرف کنید. این را، این حیات از دست ما می‌رود؛ این دنیا برای هیچ کس باقی نمی‌ماند. آن چیزی که برای همه باقی می‌ماند نتیجه آن اعمالی است که از ما صادر می‌شود. هر عملی که از ما صادر می‌شود یک صورتی در آن عالم دارد و ما آن را می‌بینیم: فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ (1) خودِ او را می‌بینیم. هر ذرّه خیراتی که از شما صادر می‌شود، هر عمل انسانی که از شما صادر می‌شود، هر عمل اسلامی که از شما صادر می‌شود، یک صورتی در آن عالم دارد؛ و شما آن را می‌بینید. و چنانچه خدای نخواسته یک امر غیر انسانی، یک امری برخلاف مسیر اسلام، برخلاف مصالح کشور اسلامی از ما صادر بشود، صورتش در آن عالم با مناسبت هست و ما می‌بینیم. کاری بکنید که وقتی از اینجا بار را بستید، در حضور خدای تبارک و تعالی با روسفیدی باشید. کاری نکنید که خدای نخواسته در آنجا غیر از این صورتی که اینجا دارید داشته باشید.