ما می‌خواهیم با همه دولتها - چه اسلامی و چه غیر اسلامی - با حفظ احترام متقابل روابط دوستانه داشته باشیم. ممالک اسلامی با این مخازن که دارند، اگر آنطور که خداوند فرموده است، نسبت به یکدیگر اخوت داشته باشند، نه در اقتصاد به کسی احتیاج دارند و نه در فرهنگ و سایر جهات.
شما دیدید که ملت ما با اینکه از نظر تجهیزات نظامی هیچ نداشت ولی چون به قدرت اسلامی متکی بود، هیچ نیرویی نتوانست جلوی او را بگیرد. از این رو اگر تمام مسلمین با هم متحد شوند، قدرتی خواهند بود که هیچ قدرتی در مقابل آنها نمی‌تواند ایستادگی کند.
همه دولتها درد را می‌دانند ولی توجه به درمان آن ندارند. همه می‌دانند که چون اتحاد نیست، در نتیجه، چپاولگریها و غارتگریها به وجود می‌آید ولی در مقام عمل نیستند که اختلافهای دولتهای اسلامی را برطرف کنند.
یکی از موجبات [ضعف‌] دول اسلامی این است که تفاهم بین دولتها و ملت نیست. دولت خود را از مردم جدا کرده و مردم هم به دولت بدبین شده‌اند؛ و در نتیجه اگر دولتی مشکل اقتصادی داشته باشد، ملت در حل آن هیچ گونه همکاری نمی‌نماید. اگر دولتها با ملت خود به درستی رفتار کنند، برای هیچ یک از آنها مشکلی به وجود نمی آید.
[امام خمینی در خاتمه برای پیشرفت و ترقی ملت و کشور مسلمان پاکستان آرزوی موفقیت و پیروزی‌

کردند و درباره سفر هوا کوفنگ به ایران فرمودند]
ملت ایران گرچه احساس تلخی از این سفر دارد؛ زیرا در حالی که جوانان ما در خون خود غوطه می‌خوردند آنها از روی این جوانان گذشتند، با این حال چون ما ملت ایران تابع اسلام هستیم، گذشت را از هر چیز بهتر می‌دانیم.