استغرب التمدّن، وإن استغربوا استشرق، فرّ منهم فرارک من الأسد فإنّهم أضرّ علی الإنسان من الآکلة للأبدان.
واکرّر التماسی و وصیّتی أن تذکرنی عند ربّک - تعالی شأنه - ذکراً جمیلاً رَبَّنا آتِنَا فِی الدُّنْیا حَسَنةً وَ فِی الآخِرَة حَسَنَةً وَقِنا عَذابَ النّارِ و جَنِّبنا عن مخالطة السَّفَلة الأشرار بحقّ محمّدٍ و آله الأطهار - صلوات الله علیهم.
حرّره العبد العاصی المذنب السیّد روح الله بن السیّد مصطفی الخمینی، غفر الله تعالی لهما و جزاهما وإخوان المؤمنین جزاءً حسناً فی صبیحة یوم السَّبْت لثلاث بَقین من ربیع المولود سنة الأربع والخمسین وثلثمأة بعد الألف من الهجرة القُدسیّة النبویّة - صلّی الله علیه وآله.
[ترجمه:
خداوندا؛ پاک تویی و سپاس می‌گویمت، ای که آرزوی عارفین به قله کمال احدیتش نرسد، و اندیشه پویندگان از وصول به کبریای مقدسش کوتاه. عظمتت والاتر از آنکه برای ورود به آن راهی یابد، و اسمائت مبرا از آنکه به دام پندار متفکرین آید.
توراست احدیت ذاتی در مقام حضرت جمعی و غیبی، و از آنِ توست واحدیت فردی در تجلیّات اسمائی و اعیانی. (1)
پرستیده تویی در حالی که خود می‌پرستی، و پسندیده تویی به هنگامی که می‌پسندی. خداوندا؛ تو را سپاس می‌گوییم با زبانهای ذاتی‌ات که در عین جمع و وجود است (2) برای نعمتهایت که جلوه‌گر در آینه‌های غیب و شهود است؛ ای که پیدایی‌