نقش فرد، در جامعه
محلات یک محلی است که من بعضی تابستانها می‌رفتم. تابستان را آنجا بودم. و در آن وقت که من آنجا بودم احساس می‌کردم که مردم محلات با مردم بسیاری از جاها فرق دارند. توجهشان به دیانت بیشتر بود از بعضی جاهای دیگر. از خیلی جاهای دیگری. و من اینکه فهمیدم این بود که محل به واسطه خوبی علما خوب بودند، علمایی که در محلات بودند، علمایی بودند که اخلاق صحیح، وظایف ملاییشان را، وظایف دیانتشان را خوب عمل می‌کردند. مردم هم به تبعیت آنها خوب شده بودند. اهل مسجد بودند.
همه اهل دعا و اهل عبادت و اهل کار و همه چیز بودند. محلات، من حالا قریب بیشتر از شاید سی سال است، یک همچو چیزهایی است که دیگر آنجا را ندیدم. نمی‌دانم الآن باز همان است. من امیدوارم که همان باشد. اگر انسان خودش متحول بشود به یک انسانی که تحت تربیت انبیا باید انسان بشود، جامعه هم به تبع او به ترقی می‌رسد. گاهی یک فرد در یک جامعه موجب فساد می‌شود، و گاهی هم یک فرد در یک جامعه موجب صلاح می‌شود. این فرد گاهی از قشر قدرتمندان هست که مردم به او توجه دارند. گاهی از قشر روحانیین هست که آن هم مردم به او توجه دارند. قشر قدرتمندها کمتر تویشان پیدا می‌شود که اشخاص ساخته شده باشند. من که حالا یاد ندارم. اما کمتر پیدا می‌شود. در قشر روحانیین پیدا می‌شود. و اگر روحانی، در یک محل یک روحانی متعهد باشد، آن‌