نمی‌خواستند بگذارند که رأی بدهید برای جمهوری اسلامی. در بسیاری از جاها جلو رأی را گرفتند. در بعضی جاها آن صندوقها را شکستند، آتش زدند. با تفنگ مانع شدند از اینکه رأی بدهند، اینجا شکست خوردند. باز برای اینکه مردم باز همان حال را داشتند، رأی را دادند. دنبالش هر مرحله‌ای را که یک قدم شما جلو گذاشتید آنها آن مرحله را که جهت اسلامیتش بود، هدف قرار دادند.
من حالا بخواهم به تفصیل بگویم، نه شما وقت دارید نه من. اما درست مطالعه کنید که در هر مرحله مخالفت شد و مخالفت در همان جهتی بود که راجع به جهت اسلامی‌اش بود که اینها یا آگاهانه این کار را می‌کردند - که اجیر بودند - یا جوانهایی بودند که ناآگاه. آن آگاهها آنها را بازی می‌دادند و آنها صحبتش را می‌کردند. بعد در این مرحله، بعد هم تا حالا [پیوسته‌] شکست خوردند. یعنی جمهوری اسلامی را رأی دادند.
تقریباً 98 درصد رأی مثبت بود. یک قدری هم بیشتر. بعد هم خبرگان را که هی مخالفت، هی مخالفت. مع ذلک مردم تعیین کردند خبرگان خودشان را. بعد هم به آرا گذاشتند، همین قانون اساسی را. آنجا هم باز مخالفت، مخالفت، لکن مع ذلک ملت پیروز شد. اینها ننشستند باز. آن جهتش تا اینجا آمده است. حالا بعدش هم البته رئیس جمهوری یا مجلس شورای ملی، اینها هم البته مواجه با خیلی مخالفتها خواهد شد. این یک جهت بود.
تلاش دشمن در ایجاد اختلافات
جهت دوم این قضیه، اتحاد مردم که همه با هم بودند - یک - کأنه یک نفس بود، یک صدا بود. شما اگر بندرعباس می‌رفتید همان را می‌شنیدید که در شمال می‌شنیدید. در مشرق ایران می‌رفتید همان را می‌شنیدید که در مغرب می‌شنیدید. بچه‌ها همان را می‌گفتند، پیرمردها هم همان را می‌گفتند، رعیتها هم همان را می‌گفتند و متفکرین هم همان را می‌گفتند. آنهایی هم که برخلاف این مسیر بودند، آن وقت صداشان درنمی آمد. نمی‌توانستند درآورند. بعد که رسیدید به آنجایی که یک قدری به نظر