آن، در آن جمعیتی که دو دسته کرده خدا: الّذینَ آمَنُوا، وَالّذینَ کَفَروُا بخواهیم بفهمیم که ما از سنخ کفار هستیم، ولو در مسلمین، و مسلمین و احکام اسلام به ما ...، ما مسلمانیم.
مسلمان هم این است که شهادتین را بگوید و آدابش هم به جا بیاورد، لکن ایمان یک مسئله فوق این است، یک مطلبی است بالاتر از این است. ما باید خودمان را امتحان کنیم به همین میزانی که خدا قرار داده، بفهمیم ولیّ ما خداست یا ولیّ ما طاغوت است؛ ما داریم خدمت به شیطان می‌کنیم یا خدمت به خدا می‌کنیم. ما که داریم درس می‌خوانیم، برای خدا درس می‌خوانیم یا برای هواهای نفسانیه که همان شیطان است. ما که داریم فتوا می‌دهیم، برای خدا فتوا می‌دهیم یا برای هواهای نفسانی که همان شیطان است. ما که در اداره کار می‌کنیم، برای خدا کار می‌کنیم یا برای هواهای نفسانیه که همان طاغوت و شیطان است. این محکی است که خدا قرار داده. برادرها، اینجا یک منزلی است که شما هستید، از این منزل باید بروید، این خرقه را باید تهی کنید، زود و دیر دارد، اما اینطور نیست که نباشد، هست. ممکن است یکی صد سال هم زنده باشد، لکن خواهد رفت. آیا وقتی می‌رود در نور وارد می‌شود، یا در ظلمت؟ میزان همین جاست. شما که پاسدارهای اسلام هستید و رفقایتان پاسدار اسلام هستند، ببینید که اغراض است که شما را وادار کرده به اینها، و هر روز یک بهانه‌ای می‌گیرید، و یک کار مثلاً خدای نخواسته انحرافی می‌کنید، یا نه شما یک راه مستقیم را، یک صراط مستقیم را دارید می‌روید. انحراف از این طرف و آن طرف نیست. صراط مستقیم آن صراطی است که یک طرفش اینجاست و یک طرفش خداست؛ مستقیم که راه صاف است، هر انحرافی از هر طرف، انحرافی است که انسان را از راهش باز می‌دارد و می‌کشدش به طرف ظلمتها.
حفظ روحیه الهی منبعث از دوران انقلاب
شما کوشش کنید که اغراضتان را کم کنید حتی الامکان، تا ان شاء الله موفق بشوید که اغراض در شما بمیرد. شما خدمت برای اسلام می‌خواهید بکنید. از اول هم همین‌طور، وقتی که این نهضت و این انقلاب اسلامی بپا شد، همه گروه‌هایی که در ایران بودند، الّا