از اولی که مذهبها در عالم پیدا شده است جفتش یک طاغوتی یا طاغوتهایی هم بوده‌اند، و صاحبان مذاهب کوشش کردند برای اینکه مردم را آدم کنند. این انسانی که اگر سر خود باشد از همه حیوانات سرکش‌تر و بدتر است. انبیا از اول خدا فرستاده که اینها را از آن سرکشی بیرون بیاورند و مهار کنند. لکن انبیا هم آن طوری که می‌خواستند موفق نشدند. مع ذلک همان مقداری هم که موفق شدند، الآن سلامت دنیا هر جا باشد به تابع مذاهب است که هست. الآن هم توده‌های مردم در هر جا، آنجاهایی که کلیمی هستند توده هاشان، نه آن سران، آنجایی که مسیحی هستند توده‌های مردم، نه سرانشان، آنجایی که مسلمین هستند، همین‌طور توده‌های مردم باز از باب اینکه یک مقداری از تعلیمات انبیا را به آن تعهد دارند، باز این سلامتی که در دنیا هست، که اگر نبود این کوشش انبیا، بدتر از همه حیوانات به هم می‌ریختند، این سلامتی که الآن در دنیا هست، این مقداری که هست که اگر سران را بشود مهار کرد، سایر مردم سلامتند. این باز هم همین مقدار از سلامت که هست در اثر کوشش انبیاست. کوشش انبیا اسباب این شده است که در هر مذهبی و ملتی افراد بسیار زیادی هستند که به واسطه قبول کردن مذهب انبیا را، از بسیاری از جنایاتی که بشر، اگر همین‌طور بود مرتکب می‌شد، آنها مرتکب نمی‌شوند. این برای کوشش انبیاست. اگر این کوشش از انبیا نبود آن وقت معلوم می‌شد چه خبر است این دنیا.
و ما مع الأسف تاکنون در هیچ عصری ندیدیم که مردم به اسلام آن طوری که هست آشنا باشند.
شما گمان نکنید که الآن هم ما باز یک مملکت اسلامی داریم به معنای حقیقی‌اش.
اسلام اگر تحقق پیدا بکند ان شاء الله آن وقت شما خواهید دید که با مسیحییّن، با سایر اقوام چه خواهد کرد و با آنها با چه سِلمی، با چه مسالمتی، با چه محبتی رفتار خواهد کرد.
خوب، این رئیس مذهب ما حضرت امیر - سلام الله علیه - هست که وقتی می‌شنود که یک زن ذمی را که یهودی شاید بوده است، این را خلخال از پایش لشکر کذا درآوردند، آن قدر ناراحت می‌شود، که می‌گوید اگر انسان بمیرد در یک همچو امری، سزاوار است.
یک همچو حکومتی است، و چنانچه یک حکومت اسلامی به آن طوری که اسلام‌