آنها هم مثل مردم عادی دارند زندگی می‌کنند، بلکه شاید بعضشان خیلی هم کمتر باشد.
مردم وقتی ببینند به حسب فطرتشان که فطرت صحیح است. خوب، به حسب فطرت، عاشق یک همچو دولتی خواهند شد. خصوصاً که بعد از یک همچو قضایایی که در زمان سابق بوده، آن قضایای زمان سابق، خوب، خیلی از اشخاص هست که یادشان هست آن مسائل را. حالا بعد از آن قضایایی که در زمان سابق بوده، اگر دیدند یک دولتی آمده و عکس آن مسائل الآن هست، همه‌اش خدمت است، همه‌اش این است که می‌خواهند روح مردم آرامش داشته باشد، می‌خواهند مردم به چیزهایی که احتیاج دارند برسند در همه جهات؛ هم در جهت فرهنگی، هم در جهت اقتصادی، و همه جهاتی که دارند. وقتی مردم احساس این مطلب را بکنند که یک دولتی است که از خودشان بوده است، و همچو نبوده است که فلان الملک و فلان الدوله - نمی‌دانم - و فلان السلطنه باشند، این‌طور نبوده. الآن یک اشخاصی هستند مثل خودشان عادی. وقتی هم در تلویزیون می‌بینند که این وزیر کذاست، هم در پیش من هم گاهی بعضی بچه‌ها که هستند می‌گویند خوب، چه جور هیکلی می‌آید، که این با وزارت چطور. اینها باز ذهنشان این است که وزیر باید یک یال و کوپالی داشته باشد. به عملشان کار ندارند، به صورتشان که آن وقت با آن بساط می‌آمدند و مردم می‌دیدند آنها را، خیال می‌کنند حالا هم باید آن‌طور باشد. الآن هم باید وضعش یک وضعی باشد غیر عادی. وقتی مردم آشنا شدند با این مسائل و دیدند خدمتهای شما را، خود شما را در تلویزیون دیدند، خدمت شما را وقتی عرضه کردید در تلویزیون دیدند و در رادیو شنیدند، قهراً پشتیبانیشان زیاد می‌شود.
و الآن هم بحمدالله ملت پشتیبان همه هستند. پشتیبان همه ارگانهای دولتی هستند. هم راجع به دولت و هم راجع به ارتش و همه، مردم الآن از خودشان اینها را می‌دانند. شما احتمال این را می‌دادید که اگر یک جنگی پیش بیاید، همه ایران دنبال این باشند که کمک بکنند؟ همچو چیزی در آن وقت نبود. اگر یک چیزی پیش می‌آمد از همه طرف، اگر نمی‌کردند یک کاری که دولت را از بین ببرند، همراهی دیگر نمی‌کردند. الآن‌