- » امروز شنبه، 3 آذر 1403
- » پایگاه گسترش آراء و اندیشههای امام خمینی رحمة الله علیه
- » تمامی کتابهای امام خمینی رحمة الله علیه به مرور در سایت قرار خواهد گرفت
سخنرانی در جمع سرپرستان هیأتهای عازم به کشورهای خارجی (مظلومیت ایران)
- سخنرانیزمان: 10 بهمن 1360 / 4 ربیع الثانی 1402
مکان: تهران، جماران
موضوع: مظلومیت جمهوری اسلامی در دنیا
حضار: معادیخواه، عبدالمجید (وزیر ارشاد اسلامی) و سرپرستان هیأتهای نمایندگی عازم به کشورهای خارجیبسم الله الرحمن الرحیممظلومیت جمهوری اسلامی در دنیا
آقایان هم میدانند، محتاج به توضیح نیست، لکن برای تذکر باز عرض میکنم که جمهوری اسلامی یکی از رژیمهایی است که در دنیا مظلوم است؛ یعنی، اینطور مظلوم است که محسّنات جمهوری اسلامی در رسانههای گروهی خارجی و تبلیغات مستمّر این رسانهها جزو مقبّحات (1) حساب میشود و هرچه دروغ میخواهند میگویند. اخیراً، بی. بی. سی مثل اینکه یک خوردهای از دروغ گفتن خسته شده است، حالا به وجه دیگری مشغول شدهاند و آن اینکه نامه برایش میرود نامهها آن وقت چطور یک دفعه در ظرف این مدتها کسی نامه نفرستاده، یکدفعه نامه فرستادند و مضمونش هم متّحد تقریباً! البته در بین نامهها یک نامهای هم برای اینکه بگوید از این وری هم ما نامه داریم، یک نامهای هم از اینور دارد، که نامه اینور هم به نفع خود آن طرف است؛ برای اینکه فحاشی است. نامههای آن طرف هم همان دروغهایی است که در این مدت سه سال این رادیوها گفتند و حالا همان را تکرار میکنند به اسم اینکه نامه برای ما آمده است.
و ما هیچ در مقابل اینها [نداریم]، حتی یک رادیوی خارجی که بتواند تبلیغ کند آن چیزی که واقعیت هست، ما نمیخواهیم مبالغه کنند. ما میخواهیم مقایسه کنند بین این انقلاب بزرگ اسلامی با همه انقلاباتی که واقع شده است. انقلابهایی که در کشورهای به - اصطلاح متمدن و پیشرفته شده است تا انقلابهایی که در سایر کشورهای کوچک شده است، ما دلمان میخواهد که اینها مقایسه کنند، ببینند حجم برداشت این جمهوری اسلامی با ضایعاتش چقدر است و آن مقداری که جمهوری اسلامی با مردم، با مخالفین عمل کرده است و مدتهای زیادی به همه آنها فرصت داد، همه راهها باز بود، همه فرودگاهها باز بود به روی همه تا آنجایی که دید که چنانچه بخواهد به همان وضع باقی باشد اینها دشمن با اسلاماند و دشمن با خلق این کشور.
تشکر از مردم آمل
شما ملاحظه فرمودید که اینها در داخل تبلیغات زیاد میکردند، به خارج هم که رفتند تبلیغات زیاد میکنند، به اینکه مردم در اختناقاند، و خودشان همه مخالفاند با جمهوری اسلامی، در صد شش تا موافق دارد جمهوری اسلامی، یا فوقش ده تا، ولی سایرین همه موافق منفی و مخالف هستند. و دیدند که همه آمالشان را به شمال دوخته بودند و بیشتر تبلیغات این بود که شمال دیگر تقریباً صد در صد مخالف با جمهوری اسلامی هستند. و اینها همه قوایشان را جمع کردند و به آمل آن حمله وحشیانه غافلگیرانه را کردند، به امید اینکه مردم آمل هم با آنها همدست بشوند، و آمل را مرکز استان قرار بدهند و بعد مازندران و جاهای دیگر و رشت و همه جاها را بگیرند و جلو بروند. اینها به خیال خودشان با دست ملت میخواستند که - همان ملتی که آنها تراشیدند که مخالفند با جمهوری اسلامی - با اینها بیایند و مرکز را هم بگیرند و حکومت را تغییر بدهند و بعد هم هر طوری که دلشان میخواهد عمل بکنند، مرتجعین را هم از بین ببرند! وقتی مواجه شدند با مخالفت مردم - مهم مخالفت مردم بود - [شکست خوردند] و ما باید تشکر کنیم از شهر آمل و آن مردم فداکار که مع الأسف، خوب عدهای را هم شهید دادند، لکن خوب این مطلب را ثابت کردند که آنجایی که شما تمام آمالتان به آنجا بود با شما مخالفند؛ حالا شما میخواهید بیایید قم؟ میخواهید بیایید تهران، جاهای دیگر؟
مع ذلک، رسانههای گروهی گذشتند از آن، همین طوری یک چیزی ذکر کردند و از آن - گذشتند و بنایشان هم بر همین است. یک مطلبی اگر پیش میآید، یک کلمهای میگویند و میگذرند از آن طرف که به ضد ما یک کلمهای میگویند، بعد پُف میکنند بهش؛ شروع میکنند به هرچه دلشان میخواهد میگویند.
. گستردگی تبلیغات دروغ بر ضد ایران
بنابراین، ما باید این مطلب را که احساس کردیم که همه رسانههای گروهی تقریباً، همه عالم با ما یا مخالفند یا صحبت نمیکنند و اینهایی که مؤثرند مخالفند، پس ما باید خودمان یک فکری برای خودمان بکنیم. ما نباید بنشینیم که دیگرانی که دشمن ما هستند بخواهند برای ما مداحی بکنند یا مصالح حقیقی را بگویند. به همین جهت است که باید خودمان راه بیفتیم، دوره برویم، برویم و مسائلمان را بگوییم و الآن یک فرصت خوبی است برای آقایان و من امیدوارم که با پشتیبانی خدای تبارک و تعالی، شما موفق بشوید در هر جا بروید، مصاحبات داشته باشید. در جمعیتهایی که هست بروید شرکت کنید، صحبت بکنید. و مردم بلاد اینطور نیستند که مثل این حکومتها باشند و مثل این قدرتهای بزرگ باشند، مردم، حتی مردم امریکا هم آنطور نیستند؛ منتها اینقدر تبلیغ کردند به ضد ما که آنها خیال میکنند که الآن در ایران هر روز - در بعضی از حرفهایشان این است که - هر روز در میدان کذا یک عده کثیری را اینها به رگبار مسلسل میبندند و از بین میبرند.
اینطور تبلیغات دارد میشود؛ یک زن آبستنی که اسمش را هم میگوید، فلان زن شش ماهه آبستن بوده - همه چیزهایش خصوصیاتش را، آنهایی که شش ماه است بیرون است، همه را میدانند - این را اعدامش کردند، بچه اعدام کردند. آن کارهایی که خودشان دارند میکنند به گردن شماها و ما میاندازند. تبلیغات هم میکنند و جاهای دیگر هم نقل میکنند. آنهایی که دلشان نمیخواهد حالا خودشان را خیلی آلوده کنند میگویند: گفتند این طوری، فلان آدم اینطور گفته، فلان کس اینطور نوشته. برای شایعه پراکنی این روش هم یک روشی است که از قول دیگری نقل میکند. کِیَکْ گفته یا برای ما نوشتند. - در هر صورت ما خودمان باید [تبلیغ کنیم] همان طوری که ایران خودش قیام کرد، ننشست که یک قدرتی با او همراهی بکند، ننشست که یک دسته از خارج بیایند همراهی بکنند، خودش کار خودش را انجام داد، و خودش بیرون کرد همه را و خودش جمهوری اسلامی را تا اینجا رسانده و خودش میرساند تا آخر، ان شاء الله.
قابل مقایسه نبودن جمهوری اسلامی با هیچ رژیمی
و ما وقتی مقایسه کنیم مابین این جمهوری تازه ولادت پیدا کرده سه ساله با انقلابات بیست ساله، سی ساله، شصت ساله، ما میبینیم که هیچ طرف مقایسه نیست. کشتاری که در آن انقلابها شده است، میلیونها گاهی آدم کشته شده است، اختناقی که بوده است تا حالا هم هست. شوروی تا حالا هم توی اختناق است، زندگی او به این است که با سرنیزه به مردم تحمیل بکند. یک روز سرنیزه را بردارند ملتش اینطور نیست که با او موافقند و ما هیچ اصلاً - بر خلاف همه انقلابات - ابداً هیچ اختناقی حالایش هم نیست، آن وقت هم نبوده. اصلاً، دروازهها [باز] بود، هرکس هرچه دلش میخواست میگفت، هر روزنامهای هرچه دلش میخواست مینوشت، هر کسی هر کاری میخواست میکرد.
این همه تبلیغات در خیابانها در دیوارها، در همه جا میشد، تا آنجایی که فهمیدند که اینها قضیه قضیه تبلیغ نیست که بخواهند تبلیغ کنند و کارهایشان را انجام بدهند، قضیه قضیه براندازی است و قضیه قیام مسلحانه است که قیام مسلحانه کردند. آن وقت در خارج میگویند که مردم را میکشند، کدام مردم را کشتند؟ این همه بود که اینها وارد شدند در خیابانها و قیام مسلحانه کردند، باز یک مقدار محدود جزایشان را دادند و الّا کدام دولت است در عالم که تحمل این معنا را بکند که قیام مسلحانه بکنند؟.
این مصر که طرفدارش امریکا و نمیدانم این هست، قیام مسلحانهای در کار نبوده است. فقط همین است که از اسلام میترسند، یعنی که میگویند اسلام، الآن چقدرها جمعیت را گرفتند، با اینکه اینها میگویند اسلام. جاهای دیگر هم همینطور، بدون اینکه قیام مسلحانه شده باشد، به قیام به اینطور چیزها، به اینکه شاید بکنند، بعد میکنند، یا - یکی چیزی مختصری واقع شده است، آن جمعیت زیادی را میگیرند، حبس میکنند.
اما اینجا، اینهایی که قیام مسلحانه کردند و آنها هم که هوادار اینها بودند و شلوغ کاری کردند، وقتی گرفتند بعضیشان را که نمیشد رهایشان کنند، برای اینکه در توی حبس هم همین بساط را درست میکنند و توی حبس هم گاهی وقتها مأمورین را میزنند، گاهی وقتها میکشند، از این جهت خوب، اینها را جزا دادند، یک جزای عادلانهای که برای حفظ جامعه، یک سرطانی را برای حفظ مزاج در میآورند غدّه را؛ برای حفظ جامعه هم باید این کار بشود. اما اکثر اینها الآن در حبسهایی که هستند با یک گرفتاریهایی که محبوسین آنجا دارند و مقدارش هم کم است، چطور است، اما تحت تربیت هستند؛ دارند تربیتشان میکنند و ما همیشه به آقایان سفارش کردیم راجع به اینها. آن وقت در خارج وقتی میرود همه صحبتها هست.
لزوم فعالیت وزارت ارشاد در خارج از کشور
بالاخره ما باید کلاه خودمان را خودمان نگه داریم، هیچ ننشینیم به اینکه یک کسی از خارج چه بکند؛ آنها نمیکنند، آنها خلاف میکنند. ما باید وزارت ارشادمان خودش قیام کند به اینکه در خارج یک کارهایی انجام بدهد. الآن هم که فرصت پیدا شده و شما آقایان دارید تشریف میبرید، باید غنیمت بشمرید فرصت را و مسائل ایران را در آنجا بگویید، به مردم بگویید. آنهایی که دروغ پخش میکنند آنها میدانند، لکن مردم خیلی چیزها را نمیدانند، به مردم باید گفته بشود، در مساجد باید رفت، در - عرض میکنم که - جاهای دیگری که محل اجتماع است باید رفت. مصاحبه باید کرد با روزنامه نویسها با اینها، اگر بنویسند در روزنامههایشان. در هر صورت تکلیف ما این است که خودمان کار خودمان را انجام بدهیم و ننشینیم که دیگران انجام بدهند و یکی از کارهای مهم ما این است که تبلیغاتمان دامنهدار بشود. حالا که نمیکنند در خارج، موافق ما نداریم در خارج، حالا باید خودمان برویم خارج این مسائلمان را بگوییم. بنابراین، یک کار خوبی است، این بسیار مفید است و باید در هر فرصتی ما این کار را انجام بدهیم، نه اینکه فقط - این چه باشد، هر وقت فرصتی پیدا شد باید یک عدهای تبلیغ بکنند و از خارج هم وقتی میآیند باید آنجا به آنها گفته بشود، مسائل گفته بشود به آنها، سفارش بشود که شمایی که مسائل اینجا را خودتان لمس میکنید خوب بروید در خارج بگویید اینها را.
و امیدوارم که موفق بشوید و ان شاء الله تبلیغ کنید و این جمهوری اسلامی را آنطوری که هست به مردم نمایش بدهید و موفق باشید و با موفقیت مراجعت کنید. ان شاء الله.والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته