- » امروز پنجشنبه، 1 آذر 1403
- » پایگاه گسترش آراء و اندیشههای امام خمینی رحمة الله علیه
- » تمامی کتابهای امام خمینی رحمة الله علیه به مرور در سایت قرار خواهد گرفت
جلو گرفته است، تاریکیها را روشن میکند. هر قدمی که شما برمیدارید، میروید و هیچ وقت نگذاشت به اینکه این ملت سست بشود؛ کشتهها داد، همه جنایتها بر او وارد شد، لکن عقب ننشست. این معنا این بود که راهش را پیدا کرده بود. وقتی که راه مستقیم پیدا شد، رفتنش آسان است. عمده آن است که در اول راه این منحرفین معوج کنند راهها را و معوج کنند، و یکی بکشد از این طرف، یکی بکشد از آن طرف: مَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ و ضالین. (1) آنها از یک طرف میکشند، اینها از یک طرف میکشند. وقتی اینطور شد، انسان راهش که عوض شد، دیگر در آن غلطک که افتاد، میرود تا آخر؛ یعنی، در انحراف تا آخر میرود. باید راه را پیدا کرد. اگر راه پیدا شد، انسان میرود و بحمدالله، الآن ایران راهش را پیدا کرده است. و من امیدوارم که هر روز هم محکمتر در این امر بشود و بهتر حرکت کند.
تبیین خط مشی سفارتخانههای جمهوری اسلامی
و سفارتخانهها امیدوارم که حالا که مال خودتان شده است و یک حاکمی بر سرتان نیست که فشار بیاورد که چه بکنید و باید خودتان عمل بکنید، سفارتخانهها باید سفارتخانههایی باشند که در صراط مستقیم انسانیت سیر بکنند. صراط مستقیم انسانیت هم این نیست که ما نماز بخوانیم، باید آن را هم بخوانیم، اما سفارتخانه باید از تحت سلطه غیر بیرون بیاید، تصرفاتی کسی بر او نداشته باشد، الّا خود دولت، الّا خود وزارت خارجه. یک راه باشد، نه اینکه بکشندش از این طرف و از آن طرف؛ چنانچه پیشتر خوب، آنطور بود که یا این طرف میکشیدند و میبردندش یا آن طرف میکشیدند و میبردندش. گرفتاریهای ما همین بود که وابستگی طوری شده بود که بازکردن این وابستگی و برداشتن این قید از گردنها کار بسیار مشکلی بود. لکن بحمدالله، تاکنون ملت ما و دولت ما موفق شده است و امروز هم باید همینطور باشد؛ یعنی، در هر قدمی که
تبیین خط مشی سفارتخانههای جمهوری اسلامی
و سفارتخانهها امیدوارم که حالا که مال خودتان شده است و یک حاکمی بر سرتان نیست که فشار بیاورد که چه بکنید و باید خودتان عمل بکنید، سفارتخانهها باید سفارتخانههایی باشند که در صراط مستقیم انسانیت سیر بکنند. صراط مستقیم انسانیت هم این نیست که ما نماز بخوانیم، باید آن را هم بخوانیم، اما سفارتخانه باید از تحت سلطه غیر بیرون بیاید، تصرفاتی کسی بر او نداشته باشد، الّا خود دولت، الّا خود وزارت خارجه. یک راه باشد، نه اینکه بکشندش از این طرف و از آن طرف؛ چنانچه پیشتر خوب، آنطور بود که یا این طرف میکشیدند و میبردندش یا آن طرف میکشیدند و میبردندش. گرفتاریهای ما همین بود که وابستگی طوری شده بود که بازکردن این وابستگی و برداشتن این قید از گردنها کار بسیار مشکلی بود. لکن بحمدالله، تاکنون ملت ما و دولت ما موفق شده است و امروز هم باید همینطور باشد؛ یعنی، در هر قدمی که