معصیتی بکند، این جامعه را فاسد می‌کند: اذا فَسَدَ العالِمُ فَسَدَ العالَم. (1) این یک مطلب واضحی است که هر مقداری که شعاع وجودی این عالِم است، همان مقدار فاسد می‌کند. الآن عالِمهایی پیدا می‌شود - که درفرض کنید - که یک جایی، درتهران، درجاهای دیگر، پیدا می‌شود که همان جا که هستند یک محله را به گند زده‌اند! خوب گند این آخوند در آنجا یک محله را برده؛ در جهنم هم گندش را همه می‌شنوند؛ اذیت می‌کند همه را.
قرآن کریم: امانت نزد ما
ما وظیفه نداریم؟ آقا، این قرآن، این قرآن کریم پیش ما امانت است؛ ما وظیفه نداریم حفظ این قرآن کریم را بکنیم؟ حفظ این احکام اسلام را ما وظیفه نداریم بکنیم؟ وظیفه ما همین است که یک مطالب اصولی را بحث کنیم تا آخر. بعد از پنجاه سال که مطالب اصولی هم خیلی درست شده است، وقتی که اخلاقش را، عرض می‌کنم آدابش را، آداب دینی‌اش را اینها ... اینها نیست اینطور. باید از اول این مطلب را شما در نظر داشته باشید، شما جوانید می‌توانید، از اول هر قدمی که برای علم برمی‌‌دارید، همان قدر یک قدم هم برای تقوا بردارید؛ برای تهذیب نفس بردارید؛ برای اینکه هوای نفس را کم کنید بردارید.
اعظمِ معاصی: اختلاف علما
برای چی شما نزاع با هم دارید؟ آخر چه‌تان است؟ چه دشمنی‌ای با هم دارید شما؟ هر کدام از یک بلدی هستید، همه‌تان هم اهل علم هستید، و همه‌تان هم ان شاء الله خوب هستید، چرا باید اینطور باشد که بگویند که آقایان اگر چنانچه یک صحبتی نشود، اگر چنانچه یک موعظه‌ای نشود، ممکن است یک انفجاری حاصل بشود! ممکن است که به جان هم بیفتند! آخر چرا؟ سر چی شما دعوا دارید؟ شما خیال می‌کنید دعوای شما دعوای بین دو نفر پهلوان است؟ دعوای شما پیش خدا اعظمِ از همه معاصی است؛ ... برای اینکه یک جامعه را شما به گند می‌زنید؛ یک نجف را شما ساقط می‌کنید در نظر