یک ملایی، با دستهای لرزان آمد پشت آنجا، و گفت حالا که بناست ما از بین برویم، چرا به دست خودمان از بین برویم! نه، ما رد می‌کنیم این را. رد کردند و هیچ غلطی هم آنها نکردند. قدرت پیدا کردند به قول ایشان، (1) وکلای دیگر هم قدرت پیدا کردند و رأی برخلاف دادند و قبول نکردند حرف آنها را؛ آنها هم هیچ کاری نکردند. اینها ما را می‌خواهند بترسانند.
حمایت امریکا و انگلیس از شاه
الآن هم که شما خیال می‌کنید که [اینطور نیست‌]؛ از آن طرف همین دیروز باز تلگرافی در چهارِ آبان کرده بودند؛ چند روز پیش از این، این سران مفت خور نفت خور، تلگرافی که کرده بودند و تبریک گفته بودند به شاه، چهارم آبان را؛ اظهار پشتیبانی [کرده بودند]! خصوصاً کارتر که قیامت کرده بود در اظهار پشتیبانی! که ما پشتیبان شما هستیم و فلان. پریروز هم، چند روز پیش از این هم که وزیرخارجه [انگلیس‌] مسأله را همان طوری که بود، گفت! گفت ایشان حافظ منافع ماست - قریب به این معنا - حافظ منافع ماست! ما منفعت در اینجا داریم، ما باید حالا دیگر پشتیبانی از او بکنیم.
تهدیدهای بین المللی
نه، ما نمی‌گذاریم تو پشتیبانی بکنی. ملت دیگر گول این حرفها را نمی‌خورد. حالا هم این حرفهایی که اینها می‌زنند، خیال نکنید که حالا اگر این ملت ایستاد و پشت سر هم ایستاد و رد کرد این حرفها را، آنها لشکر بیاورند از آن طرف. نخیر، اینها حرف، شعر است! اصلاً دنیا دیگر این را قبول نمی‌کند از کسی، که یک ملتی [وقتی‌] حرف صحیح دارد می‌زند، حرف حق دارد می‌زند، می‌گوید که ما نمی‌خواهیم منافعمان را شما ببرید، ما نمی‌خواهیم ذخایر ما را شما ببرید، ما می‌خواهیم خودمان در این مملکتمان مستقل باشیم، ما می‌خواهیم آزاد باشیم. شما خودتان در اعلامیه حقوق بشر این حرفها را زده اید، ما می‌خواهیم همین مطابق اعلامیه حقوق بشر عمل بکنیم. ما می‌خواهیم آزاد