سلطنت این خاندان و اصل سلطنت؛ اصل سلطنت هم از اول یک چیز مُهْمَل بود، از اول معنا نداشته است، که سلطنت مساوِق (1) با استبداد و قلدری و دیکتاتوری است؛ و این ممالک کوچک، این ممالک بزرگ هم، همین طورهاست. آنهایی که سلطنتی بوده‌اند، چنانچه هر جایش را نگاه کنید ... زیادش همین قلدریها و همین دیکتاتوریها هست. این اختصاص به ایران و سلاطین ایران ندارد. سلاطین و تزار روسیه و اینها، بدتر از اینها بوده‌اند.
مدعیان عدالت و دموکراسی
حالا هم که ممالک خارجْ باز به صورت جمهوری، بسیاری شان درآمده‌اند، باز هم همان مسائل به یک صورت دیگری هست. منتها خیال نکنید که یک مملکتی الآن‌روی موازین عدالت اجرا بشود؛ خیر. مثلاً مملکت امریکا را که ملاحظه می‌کنید که از ممالکی است که بزرگ است و به طور جمهوری اداره می‌شود و اعلامیه حقوق بشر را امضا کرده است و داد می‌زند از آن حقوق بشر و آزادی مردم و اینها، آنجا هم اینطور نیست که یک آزادی به طور صحیح، یک عدالت به طور صحیح باشد؛ منتها رئیس جمهور در آنجا در خودِ مملکت خودشان، خیلی زیاد اجرای قوه نمی‌کند؛ در ممالک ما اجرای دیکتاتوری می‌کند. این ممالک ما که زیر دست آنهاست، در ممالک ما مأمورها را گذاشته‌اند و تأیید از آنها می‌کند؛ از کشتاری که ایشان می‌کنند، تأیید می‌کند؛ و از کارهای جنایات و خیاناتی که اینها کرده‌اند [و] برای اینها می‌کنند؛ و آنها هم تأیید از اینها می‌کنند. اینطور نیست که یک طرز حکومتی، از این حکومتهایی که هست، چه جمهوری‌اش و چه سلطنتی‌اش و چه مشروطه‌اش و چه استبدادش، یک حکومت عادله‌ای باشد که واقعاً اصلاح به حال ملت بکند و برای مردم فرمانروایی بکند، نه فرمانروایی برای قدرتهای بزرگ و برای خودشان بکند، نداریم یک همچو حکومتی؛ و ما یک همچو حکومتی می‌خواهیم، که این حکومت اسلامی است. اگر چنانچه ما بتوانیم ان شاء الله حکومت‌