زندگیِ به خیال مردمْ اشرافی و به حَسَب واقعْ مرگوار!
مردم صالحند و حکومت صالح می‌خواهند
تا اینطور نشود و مقدرات مملکت شما دست خودتان نیفتد، آزادانه نتوانید برای خودتان یک رئیس درست کنید؛ قهراً ملت اگر بخواهد رئیس جمهور درست کند رضاخان را قرار نمی‌دهد، محمدرضا را قرار نمی‌دهد - نمی‌دانم - امثال اینها را قرار نمی‌دهد؛ قهراً می‌گردد دنبال یک نفر آدم صالح که به درد مملکتش بخورد، به درد دل مردم برسد. یک همچو آدمی را قرار می‌دهد. قهراً وقتی که رئیس جمهور یک مملکتی آدم صالح شد دنبال این می‌رود که مملکت را به صلاح بکشد. اگر هیأت دولتی می‌خواهد درست بکند قهراً آدم صالح، آدم صالح را می‌خواهد. نمی‌خواهد دزدی کند تا اینکه یک دزدی را بیاورد که با او رفیق بشود؛ می‌خواهد یک مملکت را اصلاح کند؛ می‌گردد دنبال اشخاصی که صالح هستند با خودش همدست بکند تا اینکه مملکت را اصلاح بکند. قهراً وقتی یک دولت صالح پیش آمد، مردم را آزاد می‌گذارند برای انتخابات؛ قهراً وقتی انتخابات آزاد شد مردم - مردمْ که همه غیرصالح نیستند، مردم اکثرشان صالحند، مردمِ خوبی‌اند، دلشان می‌خواهد مملکتشان صحیح باشد، سالم باشد، اقتصادشان صحیح باشد، همه چیز را دلشان می‌خواهد، از خدا می‌خواهند که صُلَحایی بالای سرشان باشد - قهراً وقتی که انتخابات آزاد شد و این اشخاص غیرصالح دخالت در آن نکردند، در مجلسْ اشخاص صالح می‌روند. وقتی اشخاص صالح در یک مجلسی رفتند، دولتِ صالح بپا شد، رئیس جمهورْ صالح شد، این مخالف مصلحت مملکت عمل نخواهد کرد. از اینجا باید شروع کرد. از این بالا باید شروع کرد. اختیار مملکت را به دست یک نفر آدمی [باید داد] که برای مملکت خدمت می‌خواهد بکند نه برای جیب خودش خدمت کند. اینها برای جیبشان خدمت کردند. شما ملاحظه کردید این لیستی را که بانک ملی - بانکها منتشر کردند. این، همه آن نیست؛ این یک قدری از آن است؛ خیلی از آن را اینها هم اطلاع ندارند - ظاهراً قلمی که مربوط به خود ایشان باشد سه بیلیارد است! سه بیلیارد و هفتصد میلیون چقدر دلار! این آنهایی است که تازه بردند؛ تازه‌