بردند! آنهایی که قدیم برده بودند نمی‌دانم چقدر هست! من و شما نمی‌توانیم تا آخر هم مطلع بشویم. اگر یک نفر آدم صالح را ما دنبالش رفتیم، هی می‌گویند که خوب چه می‌خواهید بکنید! ما می‌خواهیم این کار را بکنیم. این کاری است که ما می‌خواهیم بکنیم. ما می‌خواهیم که اختیار تعیین رئیس جمهورْ دست مملکت، خودِ اجزایِ مملکت باشد. نتیجه چه می‌شود؟ نتیجه این می‌شود که اهالی یک مملکتی با خودشان دشمن نیستند؛ اجانب هم نمی‌توانند تمام اهالی مملکت را تحت ... قرار بدهند. اجانب این کار را می‌کنند که یک شاهِ دزد بالای سر اینها می‌گذارند، آن هم یک دولت فاسد بالای سر اینها می‌گذارد، مجلس را هم یک مجلس فاسد درست می‌کنند، ادارات هم آنهایی که باید اینها درست بکنند اشخاص فاسد هستند. البته مردم بسیار، صالح زیاد است در ادارات؛ بعضی از آنها [هم‌] هستند که جیبها را پر کردند؛ وقتی اینطور شد فاسد می‌شود. ما می‌گوییم نه.
رجوع به آرای عمومی
برنامه ما این است که رجوع کنیم به آرای عمومی، به آرای مردم. قوای انتظامی را کنار بگذاریم؛ خود مردم را، محول کنیم تنظیم انتخابات را به دست خود جوانهای مردم. در هر شهری جوانها خودشان؛ که قوای انتظامی، شهربانی، شهرداری همه کنار بروند. آن کسی که دخالت می‌خواهد بکند برای حفظ صندوق آرا و امثال ذلک، خود ملت باشد. در هر شهری به حَسَب اقتضای آن شهر عده‌ای را معتمدین آن شهر، مطلعین و دلسوزهای برای مملکت، عده‌ای را تعیین کنند که نظارت کنند در این. حفاظت کنند این صندوقها را و نظارت کنند آرا را. مردم یکی را تعیین کنند برای اینکه رئیس جمهور باشد، ما هم رأیمان را علناً به مردم اظهار می‌کنیم که آقا آنکه من می‌خواهم این است؛ شما میل دارید به این رأی بدهید، میل دارید هم خودتان آزادید. قهراً مردم وقتی آزاد هستند یک نفر صالح را انتخاب می‌کنند و آرای عمومی نمی‌شود خطا بکند. یکوقت یکی می‌خواهد یک کاری بکند اشتباه می‌کند، یکوقت یک مملکت سی میلیونی‌