رئیس حکومت در صدر اسلام
... رئیس دولت با سایر افراد ملت فرق نداشته است؛ رئیس دولت در زمان رسول الله - صلی الله علیه و آله و سلم - خود پیغمبر بود، و وضع و رفتارش با مردم به اینطور بود که در مسجد وقتی که تشریف داشت و اشخاص هم بودند، اگر کسی از خارج مجلس وارد می‌شد و غریبه بود نمی‌دانست رئیس دولت کدام یک از اینهاست و می‌پرسید کدام هستید. تشریفات به این معنا که در بین طاغوت بوده است هرگز نبوده است. رئیس دولت در زمان حضرت امیر - سلام الله علیه - در محضر قاضی حاضر شد، و با آن یهودی که ادعا داشت - یا ایشان ادعا داشتند - طرح دعوا کردند و قاضی وقتی که خواست احترامی از حضرت امیرالمؤمنین بکند، ایشان گفتند حق نداری؛ در محضر قضا ما یکی هستیم. و بعد هم حکم را علیه او - علیه حضرت امیر - داد و ایشان تسلیم شدند. اسلام [دارای‌] یک همچو امری است؛ اسلام یک همچو آزادی، یک همچودمکراسی دارد. کجا همچو امری است؟ در کجا سراغ دارید که رئیس دولت را در محضر قاضی که از [طرف‌] خود او نصب شده است حاضر کند و به دادخواهی با یک یهودی احضار کند و حاضر بشود و تسلیم قاضی باشد؟ در کدام مملکت - این مملکتهایی که ادعای آزادی و دمکراسی می‌کنند - سراغ دارید؟ بیاورید نظیر این را.
غلبه قدرت الهی ارتش و ملت بر قدرتها
ارتش در زمان رسول خدا و در زمان اصحاب رسول خدا برای ملت بوده است و