غارت ذخایر و سرمایه‌های ملت
این برکت اسلام است که ما - همه - را دور هم جمع کرده است. درجه دار و افسر و سرباز و بختیاری و اهل علم - همه - در مدرسه جمع شده‌اند. دستها که در طول قریب سیصد سال- از آن وقتی که خارجیها راه پیدا کردند به شرق - دستهایشان و دسته‌هایشان به کار افتاد که قشرهای مملکت ما را - بلکه شرق را - از هم جدا کنند. مملکتهای اسلامی را از هم جدا کردند، در رأس هر یک یکی از نوکرهای خودشان را گذاشتند که نگذارند ملتها توجهی به مسائل خودشان بکنند.
ما شاهد مسائلی هستیم؛ و شاهد پنجاه و چند سال - البته اگر شما آن زمان را یادتان نیست؛ شاید در بین شما بعضیهایتان یادتان باشد، ولی من یادم هست - ما شاهد این مأموریتهایی که به این خانواده (1) دادند، بودیم؛ که از اوّلی که رضاخان آمد به ایران - و به توطئه انگلستان او آمد - و بعد هم که رفت، رادیو دهلی - که آن وقتها دست انگلیسها بود - اعلام کرد که ما رضاخان را آوردیم، و چون به ما خیانت کرد او را بردیم! آن روزی که رضاخان رفت، رادیو دهلی اعلان کرد، که همین معنایی را که ما او را آوردیم، لکن خیانت کرد و چون خیانت کرد - از این جهت - او را بردیم. او را بردند؛ لکن چمدانهای جواهرات ایران را، که در آن چند روزی که دید باید برود جمع کرد و در چمدانها بست،