یک جنبش ملی، فرض کنید یک جنبش سیاسی بود، به اینطور گسترش نمی‌شد. جنبشهای سیاسی، جنبشهای ملی، از باب اینکه به اسلام ارتباطی ندارد، در یک محدوده کوچکی یک اشخاص محدودی گسترش پیدا می‌کنند. اینطور گسترش که بچه‌های کوچک تا پیرمردها، احزاب، قشرهای مختلف، بدون اینکه بین طایفه‌ای باشد، این نهضت گسترش پیدا کرد. این نبود الّا اراده خدای تبارک و تعالی برای اینکه ملت، اسلام را می‌خواست. همه در هر جا که ملاحظه کردید می‌گفتند که ما جمهوری اسلامی می‌خواهیم؛ ما سلسله پهلوی نمی‌خواهیم. از این جهت این نهضت پیش برد؛ و یک مطلبی که همه، همه متفکرین، سیاسیون، محال می‌دانستند به اراده خدا تحقق پیدا کرد.
الآن که ما با هم مجتمع هستیم همه در قم، و شما از مرز، بدون اینکه خوفی از کسی داشته باشید، از سازمان امنیتی و از ارتشی و از دولتی خوف داشته باشید، آمدید با ما در این اتاق مجتمع شدید. و این از برکات این پیشرفت است که این سد طاغوتی شکسته شد و قشرهای ظالمانه فرو ریخت، و ما آزاد شدیم و مملکت ما از دست چپاولگرها هم بیرون رفت، ....
اختلاف افکنی باحربه‌های نژادی و مذهبی
حالا که ما آزاد شدیم و مملکتمان را از دست دیگران گرفتیم آنها آرام نمی‌نشینند. آنها الآن در صدد هستند که توطئه‌هایی بکنند. یک اشخاصی را مأمور کردند که در اطراف مملکت طرف شما بیایند یک چیزی بگویند. در تهران یکجور، در خوزستان یک طور؛ در کردستان یک طور؛ در بلوچستان یک طور؛ در خراسان، در کرمان؛ اینها مأمورهایی هستند که از طرف اجانب منتشرند الآن؛ و یک ریشه‌هایی از همان رژیم سابقند؛ و یک مقدار هم از همین منحرفین با اسمهای مختلف. اینها مأمورند که نگذارند مملکت آرام باشد؛ اختلاف ایجاد کنند؛ هر جا به یک صورتی. طرف مرزها، که برادرهای ما در آنجا هستند، به صورت این مذهب و آن مذهب اختلاف ایجاد می‌کنند. در آنهایی که لسانشان تُرک است، با آنهایی که لسانشان کرد است، با آنهایی که لسانشان‌