کپرنشینی در تهران
اشکال حالا این است که هر طایفه‌ای گمان می‌کنند که همانها محروم بودند و از همه آثار تمدن بی‌بهره، در صورتی که مسئله اختصاص به عشایر شما ندارد؛ این مسئله عمومی است که در همه ایران هست. اینطور نیست که فقط شما محروم هستید از این مدرسه و راه و سایر جهاتی که مربوط به زندگی است. همین تهران، که مرکز است، شاید آنطوری که به من صورت داده‌اند - قریب سی تا محله است که اینها از همه چیزهایی که برای زندگی یک فرد لازم هست محرومند. آب ندارند، برق ندارند، بهداری ندارند. تهران، نه اینکه اطراف تهران، خود شهر، خود شهر تهران از این زاغه نشینها و چادرنشینها و کپرنشینها. چادرنشینها تقریباً از قراری که گفته می‌شود حدود قریب سی محله از اینها مرکب هست، که در اثر به اصطلاح «اصلاحات ارضی» اینها کوچ کرده‌اند و آمده‌اند در اطراف شهر، در خود شهر، در اطراف شهر، چادر زده‌اند و یک جایی کنده‌اند و آنجاها یک زندگی می‌کنند که زندگی آنها بسیار بدتر از زندگی عشایر است. خیال نکنید که جاهای دیگر در رفاه هستند و شما نه. مسئله این بوده است که یک مملکتی را به آن عنایت نشده که هیچ، مثل اینکه یک دشمنی، یک مملکتی را بخواهد سلطه به آن پیدا کند و مردم را از زندگی باز دارد.
ویرانیها و عقب ماندگیها، میراث شاه
و اشکال دیگر این است که آقایان گمان می‌کنند اینطور اموری که از سابق بوده [...