داشت برای اینکه من دیدم همین کاری که عراق دارد می‌کند و همین کاری که کویت می‌کند نمی‌گذارد ما از این طرف شهر برویم آن طرف شهر، سوار طیّاره بشویم برویم، این قدر هم مانع شدند، گفتند: از همان جا که آمدید به همان جا برگردید. این برای این بود که همه اینها طرفدار بودند با آن رژیم، آن وقت آن قدرتهای بزرگ هم همه پشت سرش بودند. بعضیها صریح می‌گفتند مثل امریکا و انگلستان، بعضیها هم صریح نمی گفتند لکن بودند؛ برای اینکه منافع خودشان را به وجود او می‌دانستند و متأسف بودند از رفتن او. در عین حال که همه قوّه‌های عالم بر خلاف یک سی و پنج میلیون جمعیت، یک جمعیت ایرانی، همه قوّه‌های عالم، مخالف، مع ذلک نتوانستند نگه دارند این را. چه اسباب این شد که یک همچو پیروزی پیدا شد؟ ماها عُرضه‌ای داشتیم؟ نه، ایمان و نظر خدا بود، وقتی همه شما از ظلم بیزارید و همه شما به عدالت اسلامی رو آوردید، خدای تبارک و تعالی به شما کمک می‌کند؛ ملائکة الله کمک می‌کنند. این ملائکة الله که در جنگهای اسلامی به جمعیتهای کوچک کمک می‌کردند که پیروز می‌شدند بر جمعیتهای بزرگ، منتها خود مردم آنجا نمی‌دانستند؛ پیغمبر می‌دانست به وحی. الآن هم اگر پیغمبر بودند، شاید می‌فرمودند که شما این پیروزی که پیدا کردید، ملائکة الله با شما موافق بود. همه اسلام را می‌خواستید، دین حق را می‌خواستید و از رژیم فاسد اعراض کردید، این اسباب این معنا شد.
وحدت، رمز پیروزی است
این دو تا کلمه: همه با هم وحدت کلمه و همه با اسلام. این دو تا کلمه رمز پیروزی شما بود، و عمل به آیه کریمه وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمیعاً وَلَا تَفَرَّقُوا (1) در این آیه همین رمز است که همه‌تان با هم به خدا بپیوندید و جدا از هم نباشید؛ اجتماع با هم باشد، و توجه به خدا باشد؛ تفرقه هم نباشد در کارهایتان. این اسباب این شد که یک جمعیت کمی با نداشتن هیچ ساز و برگ جنگی، مشتی داشتند و ایمانی داشتند، غلبه کردند بر جمعیتهای بزرگ و