شِکوه از حکومتهای کشورهای اسلامی
این هم که گروه‌های مختلف نظامی و غیرنظامی، روحانی و دانشجو و سایر طبقات در یک محل مجتمع و با یک مقصد مشغول فعالیت هستند یا می‌شوند، از برکات اسلام و انقلاب اسلامی است. کجا شما آقایان می‌توانستید در رژیم سابق - که دل بسته بود به جدا کردن روحانی از دانشگاه و نظامی از غیرنظامی و هر گروهی را در مقابل گروه دیگر با تحریکات و تبلیغات قرار دادن - در یک مجلس مجتمع بشوید و روی یک مقصد، آن هم مقصد پیشبرد اسلام و انقلاب اسلامی و تحکیم جمهوری اسلامی، همه فعالیت داشته باشید؟.
ما از دست امریکا نباید خیلی گله کنیم ولوام الفساد اوست، لکن از کشورهای اسلامی و از حکومتهای اسلامی باید شکوه کنیم و فریاد بزنیم. اسلام اینقدر برای اجتماع و برای وحدت کلمه، هم تبلیغ کرده است و هم عمل کرده است؛ یعنی، روزهایی را پیش آورده است که با خود این روزها و انگیزه این روزها تحکیم وحدت می‌شود مثل عاشورا و اربعین. و قرآن کریم پافشاری دارد در این مطلب که متفرق نباشند مردم، مسلمین از هم،

و ید واحده باشند و معتصم به «حبل الله» باشند (1). امریکا باید به حسب آن تزی که دارد و آنکه اختلاف بین مسلمین بیندازد و بهره برداری کند و همه حیثیت مسلمین را و دارایی مسلمین را و ذخایر مسلمین را بچاپد و مسلمین را به حال مصرفگرا نگه دارد.
آنها البته روی مقاصد پلید خودشان این مسائل را پیش می‌آورند و ما هم از آنها توقع اینکه اینطور نباشند نداریم، اما مسلمین یعنی سران مسلمین، اینها را ما از آنها شکایت داریم و باید فریاد بزنیم از دست اینها که خودشان را طرفدار اسلام معرفی می‌کنند و برخلاف نص قرآن کریم و برخلاف سنت رسول الله اعظم عمل می‌کنند و برخلاف مصالح کشورهای زیردست خودشان عمل می‌کنند. مشکل مسلمانها این حکومتهایی است که بر آنها دارند حکومت می‌کنند و این اختلافاتی است که با دست خود آنها در بین خودشان ایجاد می‌شود.
اگر نبود این طرح امریکا و طرح دوم امریکا به دست فهد (2) و طرحهایی هم که بعدها خواهند درست کرد، اسرائیل به خودش حق نمی‌داد که بیاید و ارتفاعات جولان را به خاک خودش ملحق کند. این طرحها موجب اختلاف شد و راه را باز کرد برای اسرائیل و شما گمان نکنید که قضیه ارتفاعات جولان است فقط، قضیه بیشتر از این مسائل است و هیچ کس نباید گمان کند که این دستگاه‌هایی که درست شده است از قبیل سازمانهای بین المللی، سازمانهای حقوق بشر و امثال اینها، برای منافع ملتها قدمی بردارند و هیچ وقت گمان نکنید که مخالفت این سازمانها تأثیری داشته باشد در جنایات اسرائیل و امثال اسرائیل. امریکا هم اظهار مخالفت کرده است با این الحاق، لکن کدام آدم عاقلی است که باورش بیاید که اسرائیل بدون اجازه امریکا و بدون تفاهم با او این اعمال را انجام بدهد؟ اشکال در این بی‌توجهی حکومتهاست که منافع خودشان را می‌دهند، ذخایر خودشان را تقدیم می‌کنند و در ازای آن ذلت برای خودشان و برای ملتشان به هدیه‌

می‌آورند. مشکل همه مسلمین و اسلام در این بی‌توجهی یا با توجه خیانت بعض از سران کشورهاست.
دعوت ملتها به قیام در مقابل اسرائیل
ملتها اگر نشسته‌اند که این دولتها برای آنها جلو اسرائیل را بگیرند و جلو قدرتهای دیگری که اینها را می‌خواهند به ذلت بکشند و ذخایر آنها را ببرند، این توقع بیجایی است. شما ببینید که بین خود اعراب با این طرحها اختلاف انداخته‌اند. بین حکومت اسلامی ما می‌خواهند با یک تبلیغاتی اختلاف بیندازند؛ تبلیغ به اینکه اسلحه از اسرائیل می‌خرند، تبلیغ به اینکه تروربازیها را اینها دارند درمی‌آورند و در بحرین چه کردند.
اینها همه نقشه‌هایی است که برای مسلمین کشیده‌اند و راه اختلاف را هر روز بیشتر باز می‌کنند و شکاف بین حکومتها را هم هر روز زیادتر می‌کنند و نتایجی که باید بگیرند شروع کردند.
قضیه ضمیمه شدن بلندیهای جولان به خاک غاصب اسرائیل، این ابتدای قضیه است و اسرائیل با پشتیبانی امریکا اعتنا به سازمانهای دست نشانده امریکا ندارد، هرچه می‌خواهند مخالفت کنند، او کار خودش را انجام می‌دهد.
مسلمانها ننشینند که حکومتهاشان برایشان عمل بکنند و اسلام را از دست صهیونیسم نجات بدهند. ننشینند که سازمانهای بین المللی برای آنها کار بکند. ملتها خودشان باید قیام کنند در مقابل اسرائیل. ملتها باید خودشان قیام کنند و حکومتهای خودشان را وادار کنند که در مقابل اسرائیل بایستند و اکتفا نکنند به محکوم کردن. همانهایی که با اسرائیل عقد اخوت هم دارند، آنها هم محکوم می‌کنند اسرائیل را، لکن یک محکومیتی که با صورت جدی و به حسب واقع شوخی است. اگر مسلمین نشستند که امریکا برای آنها کار بکند یا دست نشانده‌های امریکا برای آنها کار بکند، این قافله تا ابد لنگ خواهد بود.
یکی از روزهایی که برای وحدت مسلمین؛ مسلمین آگاه، از سالهای طولانی انتخاب کردند، مسئله این است که به اعیاد از قبیل مولود رسول اکرم و سایر موالید و سایر ایام الله‌

مردم احترام قائل بشوند و اجتماع کنند در محافل و موجب تحکیم وحدت آنها بشود.
فریاد نفاق از مرکز وحی
در همین قضیه مولد حضرت رسول - سلام الله علیه - که از طرف بعضی از علمای ایران؛ آقای منتظری (1) دعوت شده است به اینکه از دوازدهم تا هفدهم شرکت کنند همه مسلمین در جشن تا وسیله وحدت بین مسلمین باشد، باز می‌بینیم که یک بوقی از یک آخوند بسیار بی‌توجه به مسائل اسلام و وابسته به دیگران فریاد می‌زند که شرک است احترام به پیغمبر، شرک است جشن گرفتن، منتها او ایران را محکوم می‌کند و معلوم است چرا. یک آخوند که بسته به دربار است و مقاصد آنها را می‌خواهد اجرا بکند، در مقابل مسلمین می‌ایستد و اعلام می‌کند به اینکه احترام به رسول خدا شرک است، این آخوند معنی شرک را نمی‌فهمد. اگر احترام به رسول خدا شرک است، پس اول مشرک خود پیغمبر اکرم است و اول مشرک خدای تبارک و تعالی است که احترام پیغمبر را تا آنجا بالا برده است که در نمازها اسم او هست و اگر نباشد در بعضی جاهایش، باطل می‌شود نماز. اگر بعد از شهادت یا فوت حضرت رسول - صلی الله علیه و آله - اگر بعد از فوت ایشان به نظر این آخوند و دوستان نادان این آخوند وابسته به دربار، احترام پیغمبر شرک است، پس در نماز که بعد از فوت رسول اکرم همه مسلمین می‌خوانند و سلام به رسول اکرم می‌دهند (2)، همه مسلمین، حتی خود آخوند هم مشرک است اگر نماز بخواند. این نیست الّا اینکه مأمورند این نحو معممین که خودشان را به عنوان مفتی جا زدند در بعضی از بلاد مسلمین، مأمورند که ایجاد اختلاف بکنند. از ایران صدای وحدت بلند می‌شود و از حجاز صدای اختلاف. از مرکز وحی که رسول اکرم در آنجا مردم را دعوت به اعتصام به حبل الله و وحدت فرموده است، یک آخوند درباری صدای نفاق برمی‌دارد و فریاد نفاق‌انگیز می‌کشد و این ایران که به نظر آن آخوند مشرک هستند، ندای وحدت از این‌

ایران بلند می‌شود. جشن برای رسول اکرم آیا کجایش شرک است؟ شرک را نمی‌داند چیست؟ یا می‌داند و می‌خواهد بین مسلمین ایجاد اختلاف کند؟ ما گِله‌مان از این آخوندهای درباری فاسد است و از این دولتهایی که مثل آن آخوند را به نوکری خودشان می‌پذیرند. امریکا روی مقاصد خودش باید آن کارها را بکند، روی مقصد فاسد خودش باید ایجاد اختلاف بکند؛ لکن این آخوندها چرا و این دولتها چرا؟ شما که حربه نفت در دستتان هست و اگر یک روز نفت را ببندید بر غرب و بر شرق، به اطاعت شما درمی‌آیند، شما هدیه می‌کنید از قیمت نفتتان به امریکا و سایر قدرتهای بزرگ و خودتان را به اسارت می‌کشید. اینهاست که برای مسلمین و برای اسلام ضربه است. آنها هر تهمتی می‌خواهند می‌زنند به کشور اسلام، به کشور ایران، که از اولی که نهضت پیدا شده است و قبل از او این ملت با اسرائیل مخالف بوده است و یکی از مخالفتهایی که با محمدرضای معدوم داشتند همین بود که چرا به اسرائیل کمک می‌کند. حالا این بوقهایی که از گلوی امریکا و از گلوی بستگان امریکا به او نفخ می‌شود، اینها ایران را متهم می‌کنند که اسلحه از اسرائیل می‌خرد، و بعض مطرودین خود ایران هم تأیید می‌کنند این را.
دولتهای اسلامی منشأ گرفتاری مسلمین
گرفتاری مسلمین این است که با داشتن اینهمه ذخایر، اینهمه اراضی و دارا بودن یک میلیارد - تقریباً - جمعیت، به واسطه کجروی یک دسته اقلیتی که در رأس واقع شده‌اند، باید مطیع قدرتهای بزرگ باشد. حالا که ایران از این قید اسارت بیرون آمده است و با مشت در دهان امریکا و سایر قدرتها کوبیده است و آنها را بیرون کرده است از کشور خودش و روحانی و دانشگاهی، ارتشی و ژاندارمری و ملت همه با هم منسجم شده‌اند و نخواهند گذاشت که قدرتهای دیگری در اینجا دخالت کند، این البته بر ذائقه آن آخوندی که جیره خوار امریکا و پیوندهای امریکاست تلخ است و در ذائقه بعض حکومتهایی که دست نشانده هستند تلخ است و با همه قدرت دارند جدیت می‌کنند که این انسجام را از بین ببرند و این وحدت کلمه را از بین ببرند.

کشور ایران با تمام قدرتی که دارد و با تمام قدرتی که خواهد پیدا کرد ان شاء الله، هیچ گاه نظر به این ندارد که تجاوز به یک ملت دیگر و یک کشور دیگر هرچه ضعیف باشد بکند، بلکه پشتیبان آنهاست. قدرت دارد، لکن قدرت خودش را صرف پشتیبانی از سایر مسلمین می‌کند. این امثال صدام خائن گول خورده است که قدرت خودش را صرف می‌کند در اینکه اسلام را سرنگون کند و نهضت اسلامی را از بین ببرد و الآن که در لبه پرتگاه هلاکت افتاده است، دست و پا می‌کند و از کشورهای دیگری که هم مسلک با او هستند، استمداد می‌کند که از این ورطه او را نجات بدهند و نخواهند توانست.
جلوه‌گر شدن نور خدا در کشور
برادران من، برادران ارتشی، برادران نظامی، برادران پاسدار، برادران روحانی، برادران دانشگاهی، برادران کشاورز و صنعتگر و سایر قشرها، این انسجامی که شما دارید قدرش را بدانید. اسلام در کشور شما تجلی کرده است. نور خدا در کشور شما جلوه‌گر شده است. قدر این جلوه الهی را بدانید. به فعالیتهای خودتان هرچه می‌توانید ادامه بدهید و ازدیاد بدهید؛ فعالیت خودتان را زیاد کنید. ارتشیان و پاسداران و بسیج و سایر قوای مسلح و سایر قوای مردمی در محلی که هستند و در جبهه‌ها که هستند، به فعالیت خودشان ادامه بدهند و فعالیت خودشان را زیاد کنند و دست این جنایتکارها را از کشور خودشان کوتاه کنند؛ به آنها مهلت ندهند که منسجم کنند خودشان را و از طرف جاهای دیگر و قدرتهای دیگر به آنها کمک برسانند، مجال به آنها ندهند. برادران، جوانان پشت جبهه، توجه کنند که باید فعالیت کنند و باید داوطلبانه بروند به این جنگ و این مسئله را زود حلش کنند. فعالیت جوانها گرچه زیاد است لکن باید زیادتر بشود و هر روز از روز قبل بهتر باشد و خودشان را آماده کنند برای اینکه در مقابل این قدرتهای بزرگ ایستادگی کنند.
قدر این نعمت خدایی را که بین همه شما آشتی انداخت و ائتلاف انداخت [بدانید] و این از نعم بزرگی است که خدای تبارک و تعالی در قرآن به‌طور منت بر مسلمین‌

می‌فرماید که «شماها که با هم مختلف بودید، مؤتلفتان کردیم» (1)، این از نعمتهای بزرگ الهی است که در یک مجمعی تمام قشرهای مختلفی که پیشتر هیچ با هم ارتباط نداشتند، همه مجتمعاً و همه یک فریاد دارند و همه یک ندا می‌کنند و همه اسلام را می‌خواهند و همه استقلال کشور خودشان را می‌خواهند. آزادی از تمام قید و بندهای قدرتهای بزرگ را می‌خواهند و بحمدالله به دست آوردند. حفظ کنید این نعمت بزرگ را و چنانچه احتمال دادید که در یک جایی به واسطه سستی ما یک نقیصه‌ای وارد بشود در جنگ، باید جبران بکنید.
این روزهای بزرگ را بزرگ بشمارید و اربعینها را، عاشوراها را و امثال اینها را بزرگ بشمارید و در موارد شهادت عزیزان ما آنها را هم بزرگ بشمارید، مثل روز مفتح، رَحِمَهُ الله تعالی؛ (2) اینهایی که در خدمت اسلام بودند و دشمنان اسلام آنها را شهید کردند. شما اینهمه شهید دادید تا آزادی و استقلال را به دست آوردید و باید با چنگ و دندان این آزادی و استقلال را حفظ کنید و کمک کنید همه به جبهه‌ها تا اینکه ان شاء الله، بزودی این غائله رفع بشود و دولت ان شاء الله مشغول بازسازی بشود. خداوند همه شما را حفظ کند و تأیید کند و این انسجام و اتحاد را هرچه بیشتر بفرماید و همه قشرهای ملت را سرتاسر کشور را با هم الفت بدهد و این جوانها، جوانهای گولخورده را هدایت کند که برگردند به دامن اسلام و بس کنند این فریب خوردگیها را.