مهجور و مظلوم بودن قرآن و اسلام
من از عموم آقایانی که از کشورهای مختلف آمدند و از نزدیک وضع ایران را تا اندازه‌ای مشاهده کردند و باز احساس این معنا را کردند که جمهوری اسلامی در دنیا مظلوم است، از آنها به‌طور عموم تشکر می‌کنم و خصوصاً، از این اطفال عزیزی که از لبنان آمده‌اند و وارث شهدایی و بازماندگان آنها بالخصوص تشکر می‌کنم و از خداوند تعالی سعادت و سلامت همه را خواستار و امیدواریم که این جمهوری اسلامی به همان طوری که در ایران تحقق پیدا کرد، در همه کشورهای اسلامی تحقق پیدا بکند. البته من از همه گروهها نمی‌توانم علی حده، تشکر کنم، لکن قرّایی هم هستند که از آنها هم باید تشکر کنم و اولیای شهدایی هم هستند که از آنها هم باید تشکر کنم و بالجمله، از همه آقایان تشکر می‌کنم.
من امروز در حضور نمایندگان محترم کشورهای اسلامی یا غیر اسلامی باید مطلبی را به عرض برسانم: از پیغمبر اکرم - صلی الله علیه و آله - منقول است که اسلام در ابتدا مظلوم بود و بعد هم مظلوم خواهد بود. من می‌خواهم مظلومیت اسلام را امروز برای شما آقایان عرض کنم. در قرآن شریف هم می‌بینیم که پیغمبر اکرم شکایت کرده است به‌

خدای تبارک و تعالی که انَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا القُرْآنَ مَهْجُورا (1) از مهجور بودن قرآن در نزد قومش و در امتش شکایت فرموده است. من این مهجوریت و مظلومیت را امروز در حضور شما آقایان محترم عرض می‌کنم که ببینید چه وضعی اسلام و مسلمین دارند.
قرآن و اسلام مهجور و مظلومند؛ برای اینکه مهجوریت قرآن و مهجوریت اسلام به این است که مسائل مهم قرآنی و مسائل مهم اسلامی یا بکلی مهجور است و یا برخلاف آنها بسیاری از دولتهای اسلامی قیام کردند. از مسائل مهم سیاسی قرآن دعوت به وحدت و منع از اختلاف است - با تعبیرهای مختلفی که در قرآن کریم هست - منع تنازع بین مسلمین و سران مسلمین است که نکته‌اش را هم فرموده است که لاتَنازَعُوا فَتَفشَلُوا وَ تَذْهَبَ ریحُکُم (2). ما بررسی کنیم به اینکه آیا این دو اصل مهمی که دو اصل سیاسی مهم اسلامی است، در بین مسلمین چه وضعی دارد. آیا مسلمین اعتنایی کرده‌اند به این دو اصل؟ و آیا تبعیتی کرده‌اند از این دو اصل مهمی که اگر اطاعت از آن بکنند، تمام مشکلات مسلمین حل می‌شود و اگر اطاعت نکنند فشل می‌شوند و رنگ و بویشان از بین می‌رود؟
تنازع به جای اتحاد، در میان کشورهای اسلامی
مسلمین دو طایفه هستند؛ یک طایفه ملتهای اسلامی است، توده‌های مردمی است و یک دسته آنهایی هستند که حکومت بر این توده‌ها می‌کنند و سردمدار کشورهای خودشان هستند. ما بررسی کنیم از این سردمداران و این دولتهایی که در اسلام هر کدام در یک کشوری حکومت می‌کنند و همه هم مدعی اسلام هستند و مدعی تبعیت از کتاب الله، ببینیم که اینها آیا به این اصل سیاسی مهم کتاب الله عمل کرده‌اند یا پشت کردند و مخالفت. از آن طرف باز یک اصل دیگری هست که باز از اصول مهم است که مسلمین نباید تحت سلطه کفار باشند. خدای تبارک و تعالی برای هیچ یک از کفار سلطه بر مسلمین قرار نداده است و نباید مسلمین این سلطه کفار را قبول بکنند. این از اصولی‌

[می‌باشد] که از امور سیاسی است و قرآن کریم طرح کرده است و مسلمین را به آن دعوت کرده است. ما الآن می‌بینیم که در کشورهای اسلامی، سران کشورهای اسلامی یا با هم در نزاع واقع شده‌اند و منازعات سیاسی، منازعات تبلیغاتی می‌کنند و یا با هم تفاهم و اتحاد ندارند. بین کشورهای اسلامی اتحاد می‌بینیم که نیست، تنازع هم هست؛ گاهی تنازع مسلحانه و گاهی و بسیاری از اوقات تنازع تبلیغاتی و سیاسی و در اثر این تنازع‌ها فشل شده‌اند.
فریاد یا للمسلمین
قرآن کریم اخطار کرده است به اینکه اگر تنازع کنید فشل می‌شوید. شما آثار فشل را در مسلمین مشاهده می‌کنید، آثار فشل را در کشورهای عربی مشاهده می‌کنید. فشل شدن از این بدتر چه که کشورهای پهناور اسلامی با همه قدرتی که از حیث سیاسی، از حیث نظامی، از حیث ذخایر دارند، در مقابل اسرائیل همه فشل هستند؟ شما فشل را چه می‌دانید؟ جز این است که نتواند یک دولتی یا یک ملتی کاری که باید انجام بدهد، کاری که باید برای حفظ نظام خودش انجام بدهد، نتواند انجام بدهد؟ دشمنی که حمله بر اسلام کرده است و حمله بر بلاد مسلمین کرده است و هر روز توسعه را زیاد می‌کند و قانع به یک کشور هم برای خودش نیست، مسلمین در مقابل او فشل هستند. شما ملاحظه کنید این کودکهایی که از لبنان و جنوب لبنان آمده‌اند و این کودکهایی که وارث شهدای اسلام هستند، ما در مقابل اینها چه جواب داریم؟ وجدان زنده انسان در مقابل این کودکهایی که با دلهای کوچک خودشان اینجا آمده‌اند و از اسلام می‌خواهند پشتیبانی کنند و در محلهای خودشان مورد ظلم و تعدی اسرائیل هستند، مسلمانها در مقابل اینها چه جواب دارند؟ در حدیث شریف رسول اکرم - صلی الله علیه و آله - هست که «اگر مسلمی فریادی بزند «یا لَلمُسلِمین» و اجابت نکنند از او، مسلم نیستند آنها» (1) و من از اینجا فریاد می‌کنم: یا لَلمُسلِمین! ای مسلمانهای جهان! ای دولتهای مدعی اسلام! ای‌

ملتهای مسلمان جهان! به داد اسلام برسید، به داد مظلومینی که در فشار قدرتهای بزرگ هستند برسید، به داد این بچه‌های کوچکی که مادرها و پدرهای خودشان را از دست داده‌اند برسید، به داد این کشورهایی که مورد هجوم ابرقدرتها واقع شده‌اند برسید، به داد خودتان برسید، به داد ملتهای خودتان برسید، ای مسلمانهای جهان! قدرتهای بزرگ دارند با حیله گری‌هایی که دارند و با تبلیغاتی که دارند و با کسانی که وابسته به آنهاست، در داخل کشورهای اسلامی بر همه چیز اسلام سلطه پیدا می‌کنند؛ پیدا کرده‌اند. اسلام را دریابیدای مسلمانهای جهان! ای اشخاصی که از همه کشورها، از بسیاری از کشورها به ایران آمده‌اید و وضع ایران را از نزدیک ملاحظه می‌کنید و بعضی از شما یا همه رفته‌اند و اوضاع غرب و جنوب ایران را ملاحظه کرده‌اند و آن چیزهایی را که به دست امریکا و به دست وابسته امریکا صدام است ملاحظه کرده‌اید، به دنیا برسانید.
اتهامات ناروا به نظام اسلامی در رابطه با اسرائیل
اگر از افغانستان اطلاع ندارید، علمای افعانستان و بسیاری از محترمین افغانستان اینجا هستند، در ایران هستند؛ از آنها سؤال کنید که به افغانستان چه می‌گذرد. ای مسلمین! به داد اسلام برسید. ابرقدرتها با اسلام مخالفند، ابرقدرتها اسلام را نمی‌خواهند باشد؛ برای اینکه مشاهده می‌کنند که در زیر پرچم اسلام اگر یک میلیارد جمعیت مجتمع بشوند، برای آنها در دنیا زندگی کردن دیگر مشکل می‌شود و دست جنایتکار همه آنها قطع می‌شود. چه شده است مسلمین را و چه شده است سران مسلمین را که همه حیثیت و آبروی خودشان را نثار امریکا کرده‌اند؟ چه شده است اینها را که خزاین بزرگ اسلامی را که مال ملتهای پابرهنه ضعیف است به امریکا تقدیم می‌کنند و امریکا در مقابل این تقدیم از اسرائیل طرفداری می‌کند و می‌گوید که اسرائیل را ما به اینها نمی‌فروشیم؟ چه شده است مسلمین را؟ چرا باید مسلمین اینطور باشند؟ چرا باید دستگاه‌های تبلیغات مسلمین بر ضد یک دسته از مسلمین که می‌خواهند خودشان را نجات بدهند از سلطه‌های خارجی و از دزدهای بین المللی، این تبلیغات به ضد همین طایفه هستند؟ چه‌

شده است که جبهه بندی می‌کنند در مقابل ایران؟ مگر ایران چه کرده است؟ چه شده است که بعض از روحانیون درباری، ایران را تکفیر می‌کنند؟ قرآن تصریح می‌کند که اگر کسی ادعای اسلام کرد، او را مسلم بدانید، از او قبول کنید، او را رد نکنید. اینها از اسلام چه خبر دارند؟ ما فریاد می‌کنیم که ما مسلم هستیم، و می‌خواهیم قرآن کریم و دستورات رسول اکرم را در این کشور پیاده کنیم. و ما بیشتر از بیست سال مخالفت خودمان را با اسرائیل و با امریکا اعلام کرده‌ایم و باز این نویسندگان مجلات، روزنامه‌ها و این گویندگان رادیوها ما را متهم می‌کنند که با اسرائیل دوستی داریم. ما با اسرائیل دوستی داریم یا آنهایی که می‌بینند و مشاهده می‌کنند که اسرائیل با مسلمین دارد چه می‌کند؟ اسرائیل لبنان را به چه حالت کشانده است؟ و اسرائیل با سوریه چه دارد می‌کند؟ بلندیهای جولان را به کشور خودش متصل کرده است و آمالش بیشتر از اینهاست، لکن شما می‌گویید که ما او را می‌خواهیم [به رسمیت‌] بشناسیم. ما دوستی داریم با او که بیش از بیست سال است فریاد کرده‌ایم این غده سرطانی را اجتماع کنید و از بین مسلمین بیرون کنید، بیت المقدس را از او بگیرید، کشورهای اسلامی را از این غده سرطانی آزاد کنید یا شما که اسرائیل را می‌خواهید با حیله‌هایی [به رسمیت‌] بشناسید و یک کشور در مقابل اسلام و هوادار یک همچو کشوری باشید که ظلمش بر همه جهانیان واضح است؟ و شما جرأت دارید در مقابل خدا ایستاده‌اید و دشمن خدا و دشمن سرسخت مسلمین را می‌خواهید سلطه به او بدهید و می‌خواهید آرامش به او بدهید و می‌خواهید بشناسید؟ شما اسرائیل را بشناسید، او شما را نمی‌شناسد. و شما ایستادید و نشستید تا اسرائیل بر همه شما - خدای نخواسته - حکومت کند.
دعوت از مظلومین برای قیام
ای ملتهای مسلم! ای ملتهای مظلوم همه کشورهای اسلامی! ای ملتهای عزیزی که در تحت سلطه اشخاصی واقع شدید که ذخایر شما را تقدیم امریکا می‌کند و شما خودتان با زحمت و ذلت زندگی می‌کنید! بیدار بشوید، برخیزید از جا. ای مستضعفین جهان!

برخیزید و در مقابل ابرقدرتها بایستید که اگر ایستادید، اینها هیچ کاری نمی‌توانند بکنند.
شما دیدید که ملت مسلم ایران با هم متحد شدند و با هم قیام کردند و با دست خالی بدون اسلحه در مقابل آن قدرتهای عظیم شیطانی محمدرضا و آن قدرتهای ابرقدرتها که پشت سر او صف بندی کرده بودند، آنها همه را به کنار زدند و این دولت فاسد را و این سلطنت غیرقانونی فاسد را با قدرت ایمان خودشان و با بانگ «الله اکبر» از صحنه بیرون کردند و به جهنم فرستادند، و به جای او دولت اسلامی - دولتی که الآن در ایران مشاهده می‌کنید، یک دولت اسلامی است، یک دولتی است که طرفدار ضعفاست، طرفدار مستضعفین جهان است - یک همچو دولتی را بپا کردند، با اینکه نه قدرت مالی و نه قدرت بدنی و نه قدرت نظامی داشتند، لکن قدرت ایمانی داشتند. خدای تبارک و تعالی اگر شما او را نصرت کنید شما را نصرت می‌کند؛ انْ تَنْصُرُوا اللهَ یَنْصُرکُم وَ یُثَبِّتْ اقْدامَکُم (1). اگر خدا را نصرت بکنید، نصرت خدا به نصرت دین اوست، به نصرت بندگان اوست، به نصرت مظلومین است. شما باید بایستید در مقابل ظالم‌ها و داد مظلومین را از آنها بخواهید، بایستید در مقابل ابرقدرتها که به شما می‌خواهند حکومت کنند، از آن طرف دنیا، از امریکا، از آن طرف عالم می‌آید و می‌خواهد به ما حکومت کند و ما و شما و همه را تحت قدرت خودش قرار بدهد و ذخایر ما را هم از بین ببرد و مع الأسف، دولتها هم با او موافقت می‌کنند بیشتر از آنها.
لزوم حضور قرآن در تمام شئون زندگی
پس اسلام امروز مظلوم است و قرآن مهجور است. احکام قرآن مهجور است به اینکه در مأذنه‌ها اذان می‌گویید و نماز می‌خوانید و اکثر احکام سیاسی اسلام را اعتنا به آن ندارید، از مهجوریت بیرون نمی‌رود قرآن. البته قرائت قرآن و حاضر بودن قرآن در تمام شئون زندگی انسان از امور لازم است، لکن کافی نیست. قرآن باید در تمام شئون‌

زندگی ما حاضر باشد. قرآن وقتی می‌فرماید: وَاعْتَصِمُوا بِحَبلِ اللهِ جَمیعاً وَ لاتَفَرَّقُوا، (1) می‌فرماید: وَ لاتَنازَعُوا فَتَفشَلُوا وَ تَذْهَبَ ریحُکُم؛ (2) اینطور احکام مترقی سیاسی که اگر به آن عمل بشود سیادت عالم مال شماست. این قرآن را مهجور کردیم همه و اعتنا نکردیم به این مسائل. باید قرآن در همه شئون وارد بشود، قرائت قرآن باید بشود. قرآن، ذکر، همه باید در همه جا باشد. در همه شئون انسانی اسلام باید قرآن وارد بشود، لکن بعضش باشد و بعض نباشد، اشکال است؛ اشکال در موارد دیگر نیست. در احکام سیاسی، دستور قتال می‌دهد با کسانی که با مسلمین مقاتله می‌کنند و امروز اسرائیل در مقابل مسلمین ایستاده و مقاتله می‌کند، امریکا در مقابل مسلمین ایستاده و مقاتله می‌کند، صدام مزدور امریکا در مقابل مسلمین ایستاده است و مقاتله می‌کند. خدا دستور داده است به اینکه با این اشخاصی که بر ضد مسلمین، بر ضد طایفه‌ای از مسلمین قیام کرده‌اند، با آنها مقاتله کنید (3).
دروغ بودن صلح طلبی صدام
صدام مدعی است که من صلح طلبم و زمین از ما، سرتاسر کشور در طرف جنوب و غرب را غصب کرده و می‌گوید من صلح طلبم. به این معنا اسرائیل هم صلح طلب است، بلندیهای جولان را غصب کرده است، به طایفه‌ای از مسلمین تجاوز کرده است، آن هم می‌تواند بگوید من صلح طلبم. امریکا هم می‌گوید من صلح طلبم. همه ابرقدرتها می‌گویند ما می‌خواهیم صلح در عالم باشد، لکن تمام جنگهای عالم زیر سر آنهاست.
صدام صلح طلب است، لکن تجاوز کرده است به یک کشور اسلامی. شما همه ببینید که با یک کشور اسلامی چه کرده است این نانجیب. مطرح ایران تنها نیست، مطرح دنیاست؛ آن که مطرح است مسلمین دنیا هستند. آن که مطرح است اسلام است. ما اگر همه هم از بین برویم اسلام باید باقی باشد. اولیای خدا جان خودشان را فدای اسلام کردند. پیغمبر

اسلام از همه کس بیشتر در باب اسلام زحمت کشید و رنج دید و ما داریم رنجهای پیغمبر اسلام را به باد فنا می‌دهیم و من امیدوارم که شما آقایان که از بلاد مختلف تشریف آوردید در اینجا، صدای مظلومانه این ملت را به همه جا برسانید و به آنها بفهمانید که اینجا یک کشور وحشتناکی که یک صورت مشوه، تبلیغات امریکایی و صهیونیستی برایش درست کرده‌اند، نیست. با این وقت کم و با این محاصره‌های همه جانبه‌ای که ما داریم، در این مدت کم آن قدری که دولت برای مستمندان و برای مستضعفان عمل کرده است، در طول مدت پنجاه سال سلطه امریکا نشده است؛ آن قدری که برای آنها آب تهیه کرده‌اند، زمین تهیه کرده‌اند، لوله کشی کرده‌اند، اسفالت کرده‌اند، و آن قدری که اینجا عمل شده است، جاهای دیگر در طول پنجاه سال آنها نکرده بودند، مع ذلک، اینجا را متهم می‌کنند که خیر می‌خواهند یک کشوری را به باد بدهند.
شماها ان شاء الله، امیدوارم که با سلامت و سعادت به اوطان خودتان برگردید و مسائل اسلام را ولو اینکه قدرتهای بزرگ نمی‌گذارند در رسانه‌های گروهی منتشر بشود، لکن شماها با مصاحبه‌ها، با تماسها بگویید به آنها، بفهمانید به آنها که ایران صلح طلب است.
ایران الآن هم می‌گوید که صدام برود بیرون از اینجا، و یک دستگاهی بین المللی بیاید و رسیدگی کند به جرم او و به جنایات او. ما با دولت عراق، با ملت عراق جنگی نداشتیم، آنها به ما هجمه آوردند؛ یعنی، دولت عراق هجمه آورد، لکن تو دهنی خورد و بحمدالله در دنیا شکست خورد، شکستی که با موافقت اردن و مغرب و امریکا نمی‌تواند شکست خودش را رفع کند. من از خدای تبارک و تعالی سلامت و سعادت همه مسلمین و قدرت اسلام را و سعادت و سلامت شما دوستان، برادران عزیز را و سلامت و سعادت این اطفال مظلوم را که انسان را متأثر می‌کند دیدن آنها، می‌خواهم. و شهدای همه را از خدای تبارک و تعالی می‌خواهم که رحمت کند و با شهدای صدر اسلام محشور فرماید.